Berichten

Wat iedere paardenhouder weten moet over de spijsvertering

/in /door

Wat moet je weten van de spijsvertering van het paard?

Voor iedere paardenhouder en verzorger is het belangrijk om de basis van de spijsvertering te kennen. Hoe beter je deze kent, hoe beter je voor je paard kan zorgen. We weten allemaal wel dat een paard met name ruwvoer moet eten. Maar waarom eigenlijk? Daarvoor moeten we eerst de geschiedenis van de evolutie van het paard in.

Wat leert de geschiedenis ons?

De eerste paardachtigen zijn al 60 miljoen jaar geleden ontstaan. Grofweg circa 3,5 miljoen jaar geleden is het paard ontstaan waar onze huidige paarden lijken. Uit de inrichting van hun spijsvertering en de vormgeving van hun gebit blijkt dat deze oerpaarden leefden op moeilijk verteerbare grondstoffen. Hun basisdieet bestond uit vele grassoorten en verschillende soorten bladeren, struiken, andere plantensoorten, knollen, bast en vruchten. In de afgelopen millennia is er nauwelijks iets veranderd aan de spijsvertering of gebit van het paard.

Ontwikkeling van het dieet door invloed van de mens

Door domesticatie is de voedselconsumptie wel veranderd. Toen het paard als werkpaard diende, begon men granen bij te voeren, omdat er weinig tijd was om voldoende ruwvoer te eten. Granen bevatten zetmeel en geven daardoor snel en veel energie. Granen zijn de zaden van grassen – ze kunnen prima door het paard worden verteerd. Maar een paard kan maar een bepaalde hoeveelheid verwerken. Het graan moet namelijk enzymatisch worden verteerd en de alvleesklier maakt maar een beperkte hoeveelheid van de hiervoor benodigde enzymen aan.
Vanuit deze ontwikkeling in de geschiedenis is het krachtvoer ontstaan wat we nu kennen. Helaas heeft menig krachtvoer niet meer dezelfde kwaliteit als vroeger. Daarover later meer.

 De belangrijkste kennis over de spijsvertering

Tanden: Voor de juiste maling van het voer dient het gebit in goede staat te zijn. Het is wijs om de tandarts minimaal 1 maal per jaar de tanden te laten bijwerken.

Maag: Een paard moet 16 uur per dag kunnen kauwen op ruwvoer (hooi en/of gras). Krijgt een paard te weinig ruwvoer of staat hij langer dan 2 uur zonder, dan verzuurt de maag. Dat komt omdat het lichaam non-stop zuren aanmaakt. Wordt dit niet geneutraliseerd met speeksel en voeding, dan kan dat bijvoorbeeld maagzweren veroorzaken.

Dunne darm: Hier worden de koolhydraten, eiwitten en vetten afgebroken door enzymen. Wanneer niet alles in de dunne darm verteerd wordt, komt dit onverteerd in de blinde en dikke darm terecht. Dit verstoort de vertering in deze gebieden en bemoeilijkt de opname van voedingsstoffen.

Galblaas: Gal is een vloeistof die vetten afbreekt die via voeding in het lichaam terechtkomen, waardoor deze door de darm opgenomen kunnen worden. Bij een mens wordt gal opgeslagen in de galblaas en in de dunne darm geknepen als men eet. Een paard heeft echter geen galblaas! Het gal komt 24/7 direct de dunne darm in. Dit is logisch: paarden in het wild besteden minimaal 16 uur per dag aan eten. Het is voor het lijf dus niet nuttig om het gal tijdelijk op te slaan, want het moet het overgrote gedeelte van de dag beschikbaar zijn. Een direct gevolg hiervan is dat het onverstandig is om grote hoeveelheden olie bij te voeren in een voerbeurt.

De blinde & dikke darm: Hier wordt het ruwvoer grotendeels door middel van bacteriën verteerd. De voedselbrij gaat zeer traag door dit gedeelte van het stelsel heen. Op deze manier kan het lichaam uit arm en moeilijk verteerbaar voedsel toch veel voedingsstoffen onttrekken. Doordat de verschillende bacteriestammen de darm bevolken kan je nooit zomaar wisselen van voeding (ook ruwvoer niet). Elke stam heeft een functie en bij veranderingen moeten de stammen de tijd krijgen zich te verhouden tot de nieuwe voeding die binnenkomt.

Welke voeding past bij dit spijsverteringstelsel?

Dat is voeding die een paard in de natuur ook zou eten (zoveel mogelijk in onbewerkte vorm). Vooral veel soorten grassen en kruiden. Maar ook zaden met schil, granen in kaf, boomschorsen en bladeren, vruchten en mineraalhoudende grondstoffen passen in het dieet.

En welke voeding moet je zoveel mogelijk uit de weg gaan?

De industrie heeft een breed spectrum aan bewerkingen bedacht, zogenaamd om de “opname” te verbeteren. Hierbij moet je denken aan gepofte tarwe, getoast lijnzaad, ontsloten maïsvlokken en ga zo maar door. Door deze bewerkingen verliezen de grondstoffen hun kracht en moeten er allerlei (meestal synthetische) vitaminen en mineralen toegevoegd worden om nog tot een enigszins voedzaam resultaat te komen.

Vaak zie je dat er veel gebruik wordt gemaakt van restproducten, zoals kortmeelpallets, sojaschroot, tarwegries, enzovoort. Een brok, biks, balancer of muesli wordt volgestopt met restproducten waar vervolgens weer een hoop synthetische vitaminen en anorganische mineralen worden toegevoegd. Dit houdt de het eindproduct wel betaalbaar, maar gezond is het niet.

En dan heb je nog te maken met de kwaliteit van de grondstoffen. Veel producten worden gemaakt van GMO grondstoffen of van met pesticiden bespoten gewassen. Dit is een directe belasting voor het lijf en naast het feit dat het niets toevoegt, is het zelfs schadelijk op de langere termijn. Ook worden deze gewassen vaak op uitgeputte landbouwgrond verbouwd. Hierdoor hebben deze planten veel minder inhoudsstoffen dan biologische gewassen.

Verder moet je kijken naar de samenstelling. In hoeveel producten zit er een groot aandeel mais? En ook suiker/melasse wordt vaak als bindmiddel of smaakmaker gebruikt. En wat dacht je van conserveringsmiddelen als E321 en E320? Ook niet wenselijk in het paardenlijf!

Dit allemaal wetende, wat is dan wel gezond?

De Paarden Oppas Service over voedingGa voor onbewerkte grondstoffen van goede kwaliteit, in de juiste samenstelling, zonder synthetische toevoegingen. Een geschikte basis voor een paard dat dagelijks een uurtje in de bak werkt en voldoende kwalitatief ruwvoer eet, is heel gemakkelijk samen te stellen: dagelijks een handvol kruiden van de Iedere dag mix van Terra Pura, aangevuld met een beetje muesli van Bio-Ron. Daarnaast hang je een Himalaya liksteen, een bakje met Keltisch zeezout en één met Veendrenk op in zijn stal of paddock. Zo kan het paard zelf kiezen welke mineralen hij aan wil vullen en heb je geen kans op overschotten.

Dat is alles! Simpel, supergezond en het bevat alle benodigde vitaminen en mineralen van natuurlijke oorsprong. Hiermee houd je je paard gezond op de korte en langere termijn.

Heb je nog vragen?

Uiteraard zouden we nog veel uitgebreider kunnen ingaan op dit onderwerp. Er zijn ontzettend veel uitzonderingen of toevoegingen, maar dat past uiteraard niet allemaal in één blog. Op purehorse.nl staat veel informatie over gezonde voeding. Mocht je nog vragen hebben, voel je vrij om deze te stellen. Je kan daarvoor mailen naar info@purehorse.nl.

Dit is een Gastblog van Jantine Steehouder, directeur van Pure Horse

 

 

Wat kost een eigen paard?

/in , , /door

Kosten eigen paard www.PaardenOppasService.nlHet is een hele stap om je eigen paard te kopen. Niet alleen qua verantwoordelijkheid en tijdsinvestering, maar ook qua financiële investering. Naast de aanschaf van het paard en het tuig, wat bij elkaar toch al snel enkele duizenden euro’s kost, zijn er de maandelijks terugkerende kosten van de stalling en het onderhoud. Stalling kost je gemiddeld 250 euro en als je wekelijks lest ben je per maand rond de 100 euro kwijt: Een gemiddelde groepsles op een manege kost € 20,- per uur, een privéles kost gemiddeld € 40,- per uur. Als je ervoor kiest wedstrijden te rijden komen de kosten van een startkaart en inschrijfkosten per proef daar nog overheen.
De hoefsmid moet eens in de twee maanden komen en die rekening bedraagt om en nabij de € 75,-. Daarnaast heb je nog kosten aan gebitsverzorging, wormenkuren, inentingen en evt. dierenartskosten. Het is verstandig om een potje van een paar duizend euro achter de hand te hebben voor als er iets met je paard mocht gebeuren. Als je paard moet worden opgenomen in de paardenkliniek, dan kost je dat al gauw minimaal € 1500,-.

Er zijn verschillende soorten verzekeringen die je kunt afsluiten om je tegen dit soort kosten te verzekeren. De kosten daarvan variëren, afhankelijk van hoeveel je wilt verzekeren.

Staat je paard op een pensionstal, dan betaal je meestal een all-in fee van circa 300 euro (stalling, voer, gebruik van bak en stapmolen, verzekering, entingen, ontwormen). Alleen weidegang hoeft slechts 75 euro per maand te kosten, maar aan een luxe volpension kan je zelfs 500 euro per maand kwijt zijn! Bovengenoemde prijzen zijn een indicatie. Prijzen kunnen per regio verschillen.

Weet dus wel waar je aan begint, want het gaat om serieuze bedragen! Hou ook rekening met het feit dat jouw omstandigheden kunnen veranderen: je wil er eigenlijk niet aan denken, maar kan je je nog steeds een paard veroorloven als je je baan verliest, of minder gaat verdienen? Heb je genoeg geld, ook voor onvoorziene omstandigheden en heb je een leuk paard op het oog? Laat het paard dan voordat je hem koopt zeker keuren door een dierenarts. Het is verstandig om een keuring met foto’s te laten doen. Dit kost wel meer dan een klinische keuring (circa 400 euro in plaats van 150), maar op de foto’s kan een dierenarts zien of er sprake is van gebreken aan de benen, veroorzaakt door bijvoorbeeld artrose of ocd. Meestal betaalt de koper de kosten voor de keuring, maar soms wil de verkoper ook wel meebetalen. Een punt van onderhandeling! Een koopcontract kan je gratis downloaden van het internet. Essentieel in het contract is de clausule over verborgen gebreken zoals kreupelheid, bepaalde karaktereigenschappen en stalgebreken. Mocht je na de koop dit soort zaken constateren, dan is de verkoper verplicht om het paard terug te nemen.

Als je paard aan huis staat, dan zitten de kosten voor het land en de stallen inbegrepen in je hypotheek of huursom: die is maandelijks natuurlijk hoger dan wanneer je geen wei en stallen erbij hebt. De kosten die je kwijt bent aan voeding zijn afhankelijk van het soort paard dat je hebt: een shetlander kost je misschien 30 euro per maand, terwijl een sportpaard je wel 200 euro aan voeding kan kosten.
De paardentandarts kijkt voor  rond de € 15,-/ € 20,- het gebit van je paard na en geeft voor gemiddeld 55 euro een basisbehandeling.
Je zal jouw paard af en toe moeten ontwormen en dat kost gemiddeld € 15,- per spuit (grote paarden hebben mogelijk 2 spuiten per keer nodig). Vroeger werd paardenhouders aangeraden om hun paard iedere twee maanden een wormenkuur te geven. Dat is echter achterhaald. Het is beter om regelmatig mestonderzoek te doen en op basis daarvan zo nodig je paard te ontwormen. Check af en toe bij het uitmesten de vijgen en laat de mest minstens drie keer per jaar testen. Daarnaast is het belangrijk om een goed weidemanagement toe te passen. Op deze manier zal je minder vaak wormenkuren hoeven te geven. Omdat je paard minder medicatie binnenkrijgt, is de kans op resistentie kleiner én je bespaart er kosten mee!

Je zal gemiddeld 2 uur per dag bezig zijn met je paard en dat iedere dag! Natuurlijk wil je ook weleens met vakantie of een dagje weg. Wie zorgt er dan voor je paard? Dan kan je gelukkig een beroep doen op de Paarden Oppas Service!

Met vakantie? Paarden Oppas Service voor je paard!