Voor een aantal paardenhouders zoeken wij tweetallen die willen oppassen.
Lijkt het je leuk om samen met je partner of een vriend of vriend af en toe een paardenoppasopdracht te doen?
We hebben een aantal andere interessante aanvragen openstaan, dus ook als je alleen bent, mag je je aanmelden!
Meld je nu aan via dit aanmeldformulier !
Als je geschikt bent, sturen wij je de details!
Weet jij waar de naam ‘Tinker’ vandaan komt?
Het is een term die uit het ‘Gaelic’ komt – een Celtische taal die o.a. in Ierland gesproken wordt. Het originele woord wordt zo geschreven: tinceard – in het Engels ’tinsmith’, oftewel ‘ketellapper’. Wat zeg je? Ken je het woord ketellapper niet? Ketellapper is een in Nederland uitgestorven beroep. Ketellappers repareerden vroeger keukengerei, waaronder koperen ketels. Versleten plekken konden opgelapt worden, dat wil zeggen dat er een stuk metaal, een ‘lap’ met tin over de zwakke plek gesoldeerd werd. De ketellapper was doorgaans een rondreizende zelfstandige. Het Engelse equivalent Tinker is een niet bepaald vleiend woord dat in Ierland en Groot-Brittannië wordt gebruikt om rondtrekkende groepen aan te duiden, zoals de zigeuners en de Ierse Travellers. De aanduiding Tinker wordt gevoeld als een scheldwoord voor rondtrekkende handelaren die overal aanbellen en mensen aanbieden om messen te slijpen en ketels te lappen.
Aan het einde van de 18e eeuw reisden deze Tinkers (hier dus een verwijzing naar de mensen, niet naar de paarden!) met paard en wagen. Hun paarden moesten geduldig zijn, want ze moesten vaak wachten terwijl 
de baas op één locatie werkte, om vervolgens door te trekken naar de volgende locatie. Het moesten ook betrouwbare paarden zijn, want de zigeuners hadden geen geld of ruimte voor een aparte bok op hun woonwagen, in plaats daarvan menden zij vanuit een stoel die in de deuropening stond. Een goed paard noemden de zigeuners een “kushti grai”, en dat was/is het Tinkerpaard! De specifieke bonte tekening van de paarden zorgde er ook voor dat de Tinkerpaarden niet zo snel gestolen werden: ze worden immers makkelijk herkend! Het is een nieuwsgierig en dapper paard. De uitspraak ‘Wie niet sterk is, moet slim zijn’, gaat niet op voor de Tinker: hij is zowel sterk áls slim!
Het ras is opgebouwd uit onder andere de Clydesdale, de Shire en de Fell pony. De Tinker is een redelijk klein koudbloedpaard (gemiddeld 1,50 m), wat uit Ierland en Engeland afkomstig. Tinkers zijn meestal bont, maar er zijn ook egaal gekleurde Tinkers. Het zijn sterke paarden met veel behang (lange manen, staart en vetlokken). Tinkers hebben soms een zogenaamd maanoog. Bij een maanoog mist het oog pigment in de iris en kleurt het oog lichtblauw tot wit. Het is alleen een kleurafwijking: het paard is niet blind.
Naast de naam ‘Tinker’ wordt dit paard ook wel Gypsy (Vanner) Horse of Irish Tinker/Cob genoemd, maar dat zijn eigenlijk verschillende types Tinkers: de Irish Cob is stevig en niet zo groot – dit is het standaard paard wat indertijd de zigeunerswoning op wielen trok. De Romany Grai is lichter gebouwd en meer het rijpaard type – die komt nu het meeste voor. Een Tinker is een Vanner wanneer hij hoger is dan 1.62 m. – de naam komt van een klein tweewielig karretje dat Van werd genoemd en waarop artikelen te koop werden aangeboden. De gemiddelde schofthoogte van de Vanner is 1.70 m doordat er bij het fokken van dit type meer Shire bloed is gebruikt. Dit type wordt vooral gebruikt als trekpaard en komt in Nederland bijna niet voor. En dan is er nog de Romany Scudder, maar die komt in Nederland ook niet veel voor. Dit type heeft draversbloed in zich en is veel ranker en heeft minder behang.
De Tinker wordt nu voornamelijk gebruikt als recreatiepaard, niet alleen onder het zadel, maar ook aangespannen. Je komt hem ook steeds vaker tegen in de wedstrijdsport, zowel bij de dressuur als het springen.
Wij interviewden Arline, die de Paarden Oppas Service inschakelde toen zij op vakantie ging.
1.Hoe heet je Tinker en hoe oud is hij?
De officiele naam van mijn knappe kleurplaat is Dimple. Het leek me leuk om hem naar Ierse wiskey te vernoemen. Bij thuiskomst kwam ik erachter dat Dimple een Schotse wiskey is, pffffff! Gelukkig weet hij zelf het verschil niet dus heb ik het maar zo gelaten. Daarnaast heeft Dimple vele aliassen als Kleurplaat, Spikkel, Dimpiestimpie etc. Dimple is 20 jaar.
2. Hoe lang heb je hem al en wat maakt hem zo speciaal voor jou?
Dimple is in 2000 bij ons gekomen dus inmiddels al 16 jaar lid van onze familie. Wat hem zo speciaal maakt… Jeetje: hij is m’n maatje en na al die jaren hoort hij echt bij me.
Arline zonder Dimple is net zoiets als haring zonder uitjes…het kan wel maar het is minder lekker.
3. Hoe gaat hij om met andere paarden?
Doorgaans is Dimple een heel sociaal en zachtaardig type. Helaas heeft hij een handicap, hij is maanblind aan 1 oog. Dit maakt dat veranderingen in de kudde voor hem best heftig zijn.
Vorig jaar is er een nieuweling bijgekomen en zijn eerste reactie was ‘wegwezen jij!’. Inmiddels is de rust wedergekeerd en trekken ze samen sprintjes door de wei.
4. Heb je indertijd bewust gekozen voor dit ras? En zo ja, waarom?
Ja, ik heb altijd een zwak voor bonte paarden gehad. Ze hebben iets over zich waar ik als een blok voor val (net als vroeger mannen met lang haar ;-)). Door al zijn haren en vriendelijke uitstraling is hij ook een soort kindermagneet. Tijdens onze ritten moeten we ook vaak even stoppen omdat kleine friemelhandjes aan hem willen zitten. En aangezien Dimple wel houdt van pauzes bevalt hem dit prima. En hoe leuk is het als je opeens heel hard hoort: “KIJK MAM… EEN INDIANENPAARD!!”
5. Wat voor discipline rij je met hem en rij je ook wedstrijden met je Tinker, of berijd je hem puur recreatief?
Leuk woord discipline… Dimple en ik zijn nogal ongedisciplineerd 😉 Rijden zonder bit, dus onderweg grazen en samen lunchen (broodjes pindakaas zijn favoriet). Maar nee, geen discipline.
Wonend midden op de Veluwe genieten wij van de uitgestrekte bossen.
6. Denk je dat dit ras geschikt is voor iedere ruiter? Waarom wel/niet? En wat wil je meegeven aan mensen die overwegen een Tinker te kopen?
Dit ras is naar mijn mening geschikt voor iedere ruiter zonder heel veel ambitie. Dimple kan van alles wat, beetje dressuur, beetje western… springen helaas niet, door zijn beperkte zicht.
Ik denk niet dat we Edward Gal op een Tinker de ring in zien hobbelen… Maar wil je genieten van een lekkere lange bosrit en samen genieten van de natuur dan zijn deze dieseltjes meer dan geschikt!
Wat ik wil meegeven… Bezint eer ge begint, denk ik. Maar dat geldt natuurlijk voor ieder dier dat je aanschaft. Het genot is groot als je in het zonnetje over de heide stapt, maar Tinkers zijn, mede door de zware beharing altijd wel mokgevoelig en de vacht vergt de nodige verzorging. Daarnaast is de zomer een tricky seizoen, want het motto van Dimple is “jeuk is erger dan pijn” dus als er geschuurd wordt, gebeurd dit vol overgave en het is best een klus om dit onder controle te houden. Mijn zus zegt altijd “als je van kammen houdt moet je een Tinker nemen”. Haha!
7. Als je opnieuw een paard zou kopen, zou je dan weer voor een Tinker kiezen?
Qua karakter? JA! Qua werk? Misschien. Het My Little Pony effect is natuurlijk om bij weg te dromen maar Dimple is fan van rollen in de bagger en met al dat lange haar maakt het de verzorging best een klus.
En als je ALTIJD als laatste klaar bent met poetsen krijg je ook zo’n naam….
8. Als je Dimple vergelijkt met bijvoorbeeld een Fjord, qua karakter, zijn er dan volgens jou verschillen die grotendeels bepaald worden door het ras?
Ik vind het lastig om het volledige ras te vergelijken. Voor wat de vergelijking tussen Dimple en Archibald (onze Fjord) kan ik zeggen dat de Fjord een echte vuurvreter is (doorgaan no matter what) waar Dimple in dezelfde situatie zou denken ‘anders gaan we toch gewoon gezellig weer naar huis toe, of zo?’ Hij is meer laid back en laat zich niet opnaaien.
Dimple is jaren een soort hulphond geweest voor paarden van vriendinnen. ‘Arline, mogen we met jou meerijden in het bos? Dimple is altijd zo braaf”.
9. Wat is het spannendste of meest ontroerende moment met Dimple geweest?
Het meest ontroerende wat ik heb meegemaakt is zijn reactie nadat hij uit zijn narcose kwam (koliek operatie) en hij mijn stem hoorde. Hij stond als een dood vogeltje in zijn box bij de Lingehoeve met grote infuusjerrycans aan het plafond (wat heeft dat plaatje een indruk op mij gemaakt, zeg). De kliniek belde dat de operatie gelukkig goed was gegaan en ik ben meteen naar Lienden gecrosst.
Toen ik aankwam zei ik “Heey knappe bink”en toen hinnikte hij heel zachtjes…..en dan kun je mij dus echt bij elkaar vegen!!! Na 2 weken mocht hij weer naar huis en gelukkig is hij helemaal hersteld!
10. Toen je op vakantie ging, heb je de Paarden Oppas Service ingeschakeld om een verzorger voor Dimple te regelen. Hoe heb je dit ervaren?
Het inschakelen van de POS is het beste wat we hebben gedaan!! Tijdens onze eerste keer afwezigheid is Sandra gevallen met heftig oogletsel als gevolg. Wij hebben niets hierover gehoord en pas toen wij terug kwamen van vakantie hebben wij vernomen dat Sandra was gevallen. De paarden worden met alle egards behandeld en het terrein wordt super netjes schoon gehouden.
Wat voor ons ook heel erg fijn is, is dat alles bespreekbaar is want naast paarden worden ook onze honden goed verzorgd en zij vermaken zich kostelijk met Peter en Sandra.
Cola is slecht voor je, dat weet iedereen. Er zitten wel 10 suikerklontjes in een blikje! Dat giet je toch niet bij jezelf naar binnen? Laat staan bij je paard!! Toch schrijft de dierenarts het in sommige gevallen voor, wist je dat?
We hebben het over gevallen van maagimpactie. Weleens van gehoord? Eén van onze verzorgers paste de afgelopen weken op een paard met koliekklachten. De pony stond er wat lusteloos bij. De paardenhouders hadden de verzorger van tevoren op de hoogte gebracht van het feit dat Bolleke koliekklachten had. Ze moest goed in de gaten houden hoeveel hij at en of hij wel goed mestte. Een vermindering of zelfs het wegblijven van mest zou wijzen op verstopping. De verzorger ging regelmatig met hem lopen, om de darmen in beweging te houden. Bolleke kreeg bietenpulp, geweekt hooi, kuil en psylliumzaad met zonnebloemolie. En paraffineolie tegen de obstipatie. Omdat de klachten bleven aanhouden, werd de dierenarts ingeschakeld. Tijdens een eerder bezoek had hij koliek geconstateerd, maar nu de klachten over een langere periode bleven terugkomen, steeds langer aanhielden en Bolleke niet genoeg reageerde op de paraffine, stelde hij voor een echografie te doen.
Dat was heel verhelderend: er bleek hier sprake te zijn van maagimpactie! Deze maagimpactie was een gevolg van vergiftiging door Jacobskruiskruid, wat groeit op een nabijgelegen natuurgebied (tip: let alsjeblieft op of deze giftige plant bij 
jouw paard in de buurt voorkomt!). De lever van de pony is aangetast waardoor de maagfunctie niet meer naar behoren werkt. Normaal is dit onomkeerbaar, maar de dierenarts in kwestie is overtuigd dat hij hem kan helpen. Door de maagimpactie wordt het voedsel niet goed verteerd door de maagsappen, waardoor er een plakkerige klont ontstaat die alsmaar groeit en steeds harder wordt. Vandaar dat die koliekklachten aan bleven houden! Nu ze weten wat het is, kunnen de paardenhouders zorgen dat al het Jacobskruiskruid in de omgeving verwijderd wordt en ze kunnen Bolleke gericht gaan behandelen. De eerste actie van de dierenarts was het uitdelen van cola: hij gaf Bolleke tot tweemaal toe cola door een maagsonde die via de neus werd ingebracht. De cola zorgt ervoor dat de dikke klont in de paardenmaag wordt opgelost. Vervolgens kreeg Bolleke medicijnen voorgeschreven om de beschadigde maagwand te herstellen en hij kreeg een probioticakuur. Zijn dieet werd aangepast: hij mocht alleen nog maar gras eten, en mocht slechts 2 x per dag 15 minuten grazen. Dit wordt langzaam opgebouwd.
Symptomen en behandeling
Impactie vereist onmiddellijke aandacht van de dierenarts. De symptomen lijken op zandkoliek: het paard is lusteloos, voelt zich oncomfortabel en zal zijn hoofd telkens draaien naar de plek waar de obstipatie zit en ernaar bijten en schoppen. Sommige paarden zullen er de voorkeur aan geven om te gaan liggen, anderen blijven staan. Ze gaan mogelijk rollen in een poging de boel daarbinnen los te maken en ze kunnen gaan zweten. Wat jij kan doen is het paard warm houden en eventueel zijn oren masseren. Zie ons artikel over de Tellington Touch. Het zal je paard helpen om te ontspannen en het kan mogelijk de obstipatie verlichten.
Check ook de ademhaling en hartslag van je paard om te zien hoeveel pijn het dier heeft. Zie ons artikel over ziekmeldingen: ‘Waaraan kan ik zien dat een paard ziek is? Deze gegevens kan je doorgeven als je de dierenarts belt.
Behalve cola kan je dierenarts er ook voor kiezen om je paard via de maagsonde minerale olie te geven om de impactie los te weken. Ook kan hij via de sonde laxeermiddelen met antibiotica toedienen om gasveroorzakende bacteriën te doden. Een dosis flunixin meglumine (een NSAID) kan de pijn verlichten en ervoor zorgen dat de spieren ontspannen, waardoor de impactie mogelijk opgelost wordt. Het kan zijn dat de dierenarts een infuus aanlegt om extra vocht toe te kunnen dienen.
Mogelijke oorzaken
Impactie kan verschillende oorzaken hebben, zoals teveel eten, te weinig drinken, te weinig bewegen, de aanwezigheid van parasieten (zie ons artikel ‘Wormen kunnen dodelijk zijn’) of giftige planten in de wei. Door gebitsproblemen kan een paard soms niet goed meer kauwen, waardoor het ruwvoer onvoldoende vermalen wordt en de darmen het niet kunnen verteren. Van nature heeft het darmkanaal van een paard nu eenmaal een aantal vernauwingen en als het voedsel dan in grote klonten aankomt, bestaat de kans dat het vastloopt. Verandering in het dieet van een paard kan ook de boosdoener zijn. Grote hoeveelheden krachtvoer, suikers en/of zetmeel kunnen zeker impactie veroorzaken. Ook stress door bijvoorbeeld reizen of een verandering in de kudde kan een aanleiding zijn voor impactie.
Voorkomen is beter dan genezen
Om impactie te voorkomen is het dus belangrijk dat je paard voldoende drinkt en toegang heeft tot vezelrijk ruwvoer. Wees zuinig in het aanbieden van granen en stap je over op ander voer, doe dit dan heel geleidelijk. Ontworm je paard regelmatig en zorg dat er geen giftige planten of bomen in/bij de wei staan. Begeleid veranderingen in de kudde goed, rekening houdende met de hiërarchie onder de paarden.
Als je gaat reizen en je paard een hekel heeft aan de trailer, oefen het trailerladen dan met engelengeduld en roep eventueel de hulp in van een expert op het gebied van trailerladen. Een aantal van de verzorgers van de Paarden Oppas Service is trainer in het trailerladen, dus wij kunnen je aan adressen helpen. En als je op vakantie gaat, dan kan je natuurlijk altijd een paardenoppas van ons krijgen, zodat je paard niet in de trailer naar het paardenpension gebracht hoeft te worden!
Tsja, ik kan het natuurlijk algemeen houden en iets vertellen over paarden, maar aangezien het Valentijnsdag is, wil ik het graag persoonlijk maken. Dus even een terugblik op mijn week.
Of, voor de volledigheid, de afgelopen twee weken. De eerste week van februari werd Peter, mijn man, plotseling ziek. Flinke buikgriep met 40+ koorts. Na een paar dagen toch maar naar de huisarts en dat leidde op 4 februari tot onmiddellijke opname in het ziekenhuis, op de Maag-, Darm- Leverafdeling, waar hij al bekend was doordat hij de ziekte van Crohn heeft. Daar werd hij meteen aan het infuus gelegd en 6 dagen lang kreeg hij 3 liter vocht per dag toegediend.
Van 6 t/m 13 februari zouden wij zelf een paardenoppasopdracht gaan doen, maar dat kon natuurlijk niet meer doorgaan. De paardenhouders gingen wel met vakantie, dus daar moest op het laatste moment een oplossing voor worden gezocht, toen het duidelijk werd dat manlief nog wel een weekje in het ziekenhuis moest blijven. Gelukkig kon Jolanda, één van de verzorgers van de Paarden Oppas Service, het op stel en sprong overnemen. 6 februari naar Limburg gereden om Jolanda te verwelkomen op het voor haar nieuwe oppasadres en haar te instrueren. Toen weer naar het ziekenhuis (in Tilburg). De afgelopen week was het een dagelijks af en aan rijden naar het ziekenhuis, waar het onduidelijk was of er meer aan de hand was met Peter. Urenlang hielden de krampen aan, met name afgelopen zondag. Hij was volledig uitgeput en verging van de pijn, en daarom kreeg hij morfine. Uit kweekonderzoek werd duidelijk welke bacterie de aanstichter was van al deze ellende en toen kon er gericht antibiotica toegediend worden. Daardoor keerde het tij. Een scan gaf wel een darmvernauwing aan, wat in de toekomst nog voor problemen kan zorgen, maar voor nu is hij aan de beterende hand!
Gedurende Peter’s ziekenhuisopname kwamen er nog twee spoedopdrachten binnen bij de Paarden Oppas Service, naast de 6 lopende bemiddelingen en twee nieuwe aanvragen. In het ziekenhuis was ik de rust zelve, maar weer op kantoor was het stevig aanpoten!!
Woensdag mocht Peter gelukkig naar huis. En zo kon hij er mooi bij zijn tijdens de prijsuitreiking van de verkiezing ‘Horses Product van het Jaar’, afgelopen donderdag. Hier mocht ik, namens de Paarden Oppas Service, de tweede prijs in ontvangst nemen. Wow! Ten eerste wil ik hiervoor de verzorgers bedanken voor hun fantástische inzet, ten tweede de paardenhouders voor hun vertrouwen en ten derde alle stemmers voor de moeite die ze hebben genomen om te stemmen. En voor mezelf een schouderklopje, omdat ik zo hard en met zoveel toewijding voor de Paarden Oppas Service werk!
Ons bezoek aan de schouwburg, met vrienden, kon gisterenavond gelukkig ook doorgaan en vanochtend mochten Peter en ik weer samen wakker worden op Valentijnsdag. Tijdens een lekker ontbijtje op bed (deze keer verzorgd door ondergetekende) keken we terug op de afgelopen periode en wat daarin de rode draad was: onze liefde voor elkaar. Door dik en door dun steunen wij elkaar en genieten we van elkaar. We uiten onze liefde voor elkaar dagelijks door woorden en daden. Valentijnsdag hebben we niet nodig: we vieren de liefde altijd! Maar het is geen opgave om op zo’n dag als vandaag nog eens extra lief voor elkaar te zijn.
Doe jij dat ook?
Fijne Valentijnsdag!
De PAARDEN OPPAS SERVICE onderzoekt… Arabieren!
Tegenwoordig zijn de vluchtelingen uit Syrië en omstreken het gesprek van de dag. Voordat deze vluchtelingenstroom op gang kwam, waren de immigranten uit Polen onderwerp van gesprek. Daar waren veel Nederlanders niet blij mee, maar dat is ook wel eens anders geweest. En dan hebben we het niet over gastarbeiders, maar over volbloed Poolse Arabieren. Polen was namelijk een vooraanstaand land met betrekking tot het fokken van Arabieren, en een groot deel van de import van onze Arabische paarden komt uit Polen. De Janow Podlaski stoeterij in Polen bestaat nog steeds en het is de oudste staatsstoeterij van Arabische paarden, opgericht in 1817. De fokkerij heeft ca. 500 paarden en kan worden bezichtigd. Ieder jaar wordt hier in augustus de Nationale Show van Arabische Paarden en de beroemde Paardenbeurs georganiseerd. De paarden die gefokt worden bij de Podlaski Stoeterij worden vaak verkocht voor honderdduizenden euro’s. Ze zijn erg gewild als ren- en endurancepaard en ook in de showring blinken ze uit.
Wist je dat de Arabier minder ribben heeft dan andere paardenrassen? De meeste paardenrassen hebben 36 ribben, zes lendenwervels en achttien staartwervels. De Arabier heeft 34 ribben, vijf lendenwervels en zestien staartwervels. Ook bijzonder is de mitbah: de hoek waarmee het hoofd van de arabier op de hals staat. Hierdoor ontstaat de karakteristieke boog in de hals van de arabier en kan het hoofd makkelijk in alle richtingen gedraaid worden. De hals gaat in een sierlijke boog over in een ronde schoft en sterke, schuin geplaatste schouders. De rug is kort en heeft een hoog kruis, dat duidelijk is afgerond. De Arabier heeft een brede, diepe borst, die ruimte biedt aan uitzonderlijk sterke longen. Daardoor kan hij lange tijd werken zonder te vermoeid te raken, waardoor hij bijzonder geschikt is voor langeafstandsritten. Daar komt bij dat hij droge, harde benen heeft.
Het kleine hoofd van de Arabier loopt schuin toe naar de neus – een kleine neus die in de holte van een halfgeopende hand moet passen. Doordat het hoofd hoog op de hals wordt gedragen heeft het veel bewegingsvrijheid, bijna in elke richting. Tussen de grote, sprekende en wijd uit elkaar geplaatste ogen van de arabier vindt men de Jibbah, een schildvormige bobbel. Deze bobbel loopt naar boven toe door naar een punt tussen de oren en naar beneden toe tot op één derde van het neusbeen. het hoofd van de arabier is licht ‘geknikt’, de deuk in de neus die hierdoor lijkt te ontstaan noemt men de dish.
De Arabische volbloed is een paardenras dat afstamt van Arabische paarden uit Noord-Afrika en het Nabije Oosten. Het ras is meer dan vijfduizend jaar oud en wordt tegenwoordig over de hele wereld gefokt.Er bestaat bijna geen ras dat niet is veredeld door het Arabische bloed (bijvoorbeeld de Trakehner, de Morgan, de Shagya arabier, de Welsh pony, maar ook de Andalusiër, de Lipizzaner en het Friese paard). Arabieren worden geroemd om hun trouw, doorzettingsvermogen, zachtmoedigheid, gezondheid en lange levensduur. En natuurlijk hun edele, harmonieuze lichaamsbouw. Een grote intelligentie en een vurig karakter zijn ook kenmerkend. De Arabier is een gevoelig dier: de mens moet eerst zijn vertrouwen winnen, waarna het paard alles voor hem wil doen. Zijn grote uithoudingsvermogen heeft hij overgehouden aan zijn geschiedenis als bewoner van woestijngebieden. Arabische paarden zijn intelligent, leergierig en hebben een groot aanpassingsvermogen. Geen wonder dus dat het ras zoveel bewonderaars heeft. We komen de Arabische paarden in Nederland tegen in de professionele paardensport, maar ook bij de particuliere paardenhouder.
De Paarden Oppas Service interviewde Anneke uit Drenthe. Anneke heeft een Arabier en een KWPN-er.
Wij vroegen haar of zij bewust gekozen heeft voor het Arabische paard, toen ze haar Arabier kocht. En zo ja, waarom?
Ik zocht een kleiner paard; eerst dacht ik aan een Tinker, maar toen ik Hassan zag, was ik verkocht. Hassan is heel gehoorzaam en gevoelig: als je hem berijdt, hoef je maar naar links te kijken en hij gaat al naar links.
Als je opnieuw een paard zou kopen, zou je dan weer voor het Arabische ras kiezen?
Zeker.
Als je Hassan en Hydalgo (de KWPN-er) vergelijkt, qua karakter, zijn er dan volgens jou verschillen die grotendeels bepaald worden door het ras?
Heel veel verschil. Hydalgo is koel, eigenwijs en bazig; Hassan is super mensvriendelijk, heel gevoelig en geduldig en voelt je stemming nog beter aan dan Hydalgo.
Toen je op vakantie ging, heb je de Paarden Oppas Service ingeschakeld om een verzorger voor je te regelen. Hoe heb je de Paarden Oppas Service eigenlijk gevonden?
Via Google kwam ik bij www.PaardenOppasService.nl – ik was bewust aan het surfen op internet.
Wat was voor jou reden om de Paarden Oppas Service in te schakelen en hoe deed je het voorheen als je met vakantie wilde?
We wilden voor het eerst sinds jaren met vakantie en dan nog wel voor het eerst naar onze dochter (en schoonzoon) op Hawaï en dan ook nog voor wat langere tijd. Voorheen dus geen vakanties in onze “paarden tijd”.
Waarin onderscheidt de Paarden Oppas Service zich?
Actieve bemiddeling! Het is me goed bevallen. Ik raad het andere paardenhouders zeker aan!
Ben jij paardenhouder en wil je gebruik maken van de Paarden Oppas Service?
Ga naar informatie voor paardenhouders.
Ben jij paardenhouder, heb je gebruik gemaakt van de Paarden Oppas Service en vind je het leuk om geïnterviewd te worden? Stuur dan een mailtje naar info@paardenoppasservice.nl.
Adres: Raadhuisplein 17
Postcode: 5121 JX
Woonplaats: Rijen
Telefoon: 06 38 77 65 51
Email: Info@paardenoppasservice.nl
Web: www.paardenoppasservice.nl
KvK: 57989788
