De Paarden Oppas Service onderzoekt…het Fjordenpaard!
Als we terug zouden gaan naar de periode na de laatste ijstijd, dan zouden we er getuige van kunnen zijn dat de ons welbekende Fjordenpaarden vanuit het zuiden van Zweden en Denemarken naar Noorwegen kwamen. Archeologische aanwijzingen bevestigen dat en vertellen ons dat de Fjorden in de bronstijd (1200 voor Christus) getemd werden door de Vikingen. De Vikingen namen de Fjordenpaarden ook mee naar IJsland (ja: het IJslandse paard is ontstaan mede door inmenging van de Fjord!). Het Fjordenras is één van de oudste en zuiverste rassen ter wereld. Hoewel de Fjord qua kleur en aftekeningen lijkt op het Przewalskipaard, stamt het hier niet van af. Dit blijkt uit het feit dat de Przewalski 66 chromosomen heeft en de Fjord 64.
Vroeger werd het Fjordenpaard vanwege zijn kracht, vaste tred, goede gezondheid en werkwilligheid veel gebruikt op het land, maar tegenwoordig is het meer een hobby- en vrijetijdspaard. De Fjord wordt ingezet onder het zadel, voor de wagen en als voltigepaard. Meestal zien we de vaalgele kleur, maar wist je dat er ook grijze Fjorden zijn? Deze zijn vrij zeldzaam, dus het is bijzonder als je er één tegenkomt!
De Paarden Oppas Service wordt regelmatig benaderd door eigenaren van Fjordenpaarden, met de vraag of wij een verzorger kunnen regelen voor wanneer zij met vakantie gaan. Zo kwamen wij in contact met Lodette uit Apeldoorn. Wij interviewden haar over haar Fjorden:
Onze eerste Fjord kwam alweer 30 jaar geleden bij ons. Een kennisje van ons wist dat wij op zoek waren naar een pony (mijn zus en ik waren 9 en 10) en mijn vader kreeg een tip van haar dat er toch wel een erg leuke Fjord te koop was. In de eerste instantie was ik over het ras niet zo heel enthousiast, maar mijn ouders wilden een pony die veelzijdig was. Mijn zus en ik een dier om op te rijden en mijn vader een dier dat hij aan kon spannen. We zijn gaan kijken en proefrijden bij de eigenaar van de Fjord, die toen nog Fury heette. Deze eigenaar had hem op de markt in Zuidlaren gekocht en er waren geen papieren bij, maar de pony was overduidelijk een Fjord. Hij kon voor de kar en je kon erop rijden dus de beslissing was snel genomen. Op 30 april 1984 kwam dan eindelijk onze eigen pony. Mijn moeder had zijn nieuwe naam al bedacht: Joerie. Joerie is altijd bij ons gebleven tot hij 33 was. Toen hebben wij hem in laten slapen omdat hij stopte met eten.
Na 5 jaar kwam er een 2e Fjord bij, een merrie: Hiske (een dochter van Bjorgard). Zij was een nog helemaal groene 3 jarige merrie. We hebben haar zelf beleerd onder het zadel en aangespannen. Ze bleef helaas in stokmaat achter op Joerie en werd niet groter dan 1.37 mtr. Om een span te vormen was dat toch niet ideaal dus Hiske is verkocht naar een meisje in Enschede.
Om toch een span te kunnen vormen kochten we Archibald. Een 7-jarige hulpboek ruin van een meisje in Veenendaal. Toen we gingen kijken was hij in “over conditie” maar wij zagen dat hij mooi bewoog en ontzettend lief was dus Archibald ging met ons mee. Samen met Joerie heeft hij vele jaren in tweespan gelopen. Ook reden wij hem onder het zadel. Archibald is nog steeds bij ons, hij is ondertussen 29 en geniet van zijn pensioen, zo af en toe nog een ritje met een 2-wieler en uitstapjes aan de hand.
Het bijzondere aan de Fjord is dat het een zeer veelzijdig ras is dat in ons geval heel goed bleek te passen bij onze no-nonsense houding. Ze zijn zeer werkwillig en het gangenwerk is goed waarbij de stap en de draf bij onze paarden beter waren dan de galop. Onze Fjorden waren zeer sporadisch ziek en nooit kreupel. Zelfs tijdens de wedstrijdseizoenen liepen ze altijd buiten.
Het karakter van een Fjord is te omschrijven als goedmoedig en vriendelijk, maar het is zeker geen slaper. Joerie was een paard met een heel eigen karakter en bijna meer mens dan paard. Hij was heel slim en wist o.a. hoe hij sloten moest openmaken, maar ook hoe hij onder het werk moest uitkomen in het span door net een half pasje achter te lopen. Joerie was niet snel ergens van onder de indruk: hoe meer mensen hoe beter en van applaus kon hij geen genoeg krijgen!
Archibald is een harde werker die het je graag naar je zin wil maken, maar die super gevoelig is. Hij heeft maar weinig nodig, kleine hulpen geven. Als je hem verbaal een standje geeft kan hij daar een dag later nog van onder de indruk zijn.
In onze tienertijd hebben mijn zus en ik de Fjorden onder het zadel gereden en voor de lol met de platte wagen in het bos met vriendinnen rijden. Springen, dressuur, crossen. Alles ook in wedstrijdverband. Mijn vader reed aangespannen. Na mijn 18e ben ik ook aangespannen wedstrijden gaan rijden met het tweespan. Totdat Joerie 22 was hebben we dat gedaan, daarna alleen nog recreatief.
Eén van de leuke dingen is wel dat als wij een weekend op wedstrijd gingen, de pony’s ook mee barbecueden. Dat vonden ze altijd reuze gezellig en lekker. Ook heeft Joerie voor een Willie’s Jeep gelopen tijdens een optocht. Wat erg ontroerend was dat toen we Joerie lieten inslapen Archibald en Dimple (onze Tinker) hem op het laatst met een keiharde hinnik gedag zeiden. Dat was echt een halve minuut voordat hij gesedeerd werd.
Wij zijn in contact gekomen met de Paarden Oppas Service via internet. Na een persoonlijk gesprek hadden we direct een klik met Sandra. Zij heeft al vaker bij ons opgepast, zij is zeer professioneel en begaan en zorgt ervoor dat je met een heel gerust hart op vakantie gaat. Wij bevelen haar aan! Het is als paardenbezitter toch heerlijk om te weten dat je dieren goed verzorgd zijn als je zelf op vakantie bent! Dat brengt zoveel rust…