Over ruinenlust en nachtmerries: waarom een merrie?

Grofweg zijn paardenliefhebbers te verdelen in twee kampen: de liefhebbers van ruinen enerzijds en de mensen die zweren bij merries anderzijds.

Het woord ‘ruinenlust’ heeft hier echter niets mee te maken. Ruinenlust is een Duits woord voor het romantische genieten van de aanblik van een oude ruïne. In de achttiende en negentiende eeuw wemelde het van de romantische denkers die, door het zien van wat resteerde van de ooit grootse antieke gebouwen, mijmerden over de onvermijdelijke vergankelijkheid van zelfs de grootste wereldrijken.

Waar het woord ‘ruinenlust’ duidelijk uitleg behoeft voor de meeste van onze landgenoten, is het woord ‘nachtmerrie’ een algemeen bekend begrip.

En dat brengt ons logischerwijs tot de volgende vraag: als een akelige droom geassocieerd wordt met een merrie, betekent dit dan automatisch dat je beter uit de buurt van merries kunt blijven?

Integendeel! Merries hebben vele voordelen boven ruinen. Deze stelling kunnen we onderbouwen met een 15-tal sterke argumenten:

Misschien heeft het met de evolutie te maken, maar in ieder geval is het zo dat merries beschikken over een hogere mate van zelfbehoud. Ze zullen bijvoorbeeld over het algemeen iets minder snel achteruit een sloot inlopen. Dus als je erop kan blijven zitten als ze er vandoor gaan omdat ze schrikken van die tractor, loop je niet zo’n risico om nat te worden.
Vanuit hun zelfbehoud zullen ze ook voorzichtiger zijn op het springparcours en koste wat kost proberen te voorkomen dat ze een balk aantikken, aangezien dit ertoe zou kunnen leiden dat ze een salto moeten maken en op hun rug terecht komen. Dat is voor de springruiter een prettige bijkomstigheid!
Om diezelfde reden zal een merrie (hopelijk) ook eerder wilde weidegenoten ontwijken, in plaats van ze te trachten te charmeren met ruinachtige opdringerigheden. En als dat de hoogte van de dierenartsrekening beperkt, vinden we dat heel verstandig!
Het trainen van een merrie leert ons dat het beter is om in de eerste instantie vriendelijk te vragen of de ander iets voor je wilt doen, dan te veronderstellen dat je krijgt wat je eist – een waardevolle levensles.
Werken met een merrie bevordert je onderhandelingskwaliteiten aanzienlijk, waardoor zich een hele nieuwe wereld aan carrièremogelijkheden opent, van bemiddelaar tot manager van de vredesmissie van de United Nations.
Hiermee zeggen we niet dat een merrie ideaal is, nooit in de modder rolt en al haar mooie vijgen netjes op een stapel in de hoek van haar stal deponeert, maar de meeste merries zijn wel proper.
Een noemenswaardig punt is ook dat je nooit een veulen zult kunnen krijgen van je geliefde ruin, maar die mogelijkheid bestaat in principe wel bij een merrie.
Wat ook fijn is, is dat je een merrie roze bandages en een bling bling hoofdstel om kan doen en dat je dan niet de hele tijd mensen hoeft te corrigeren omdat ze denken dat je op een ruin rijdt.
Merries zijn vaak slimmer en alerter dan ruinen, net zoals dat geldt voor vrouwen ten opzichte van mannen (ik ben dan toevallig een vrouw, maar dat staat hier los van).
In tegenstelling tot ruinen, zullen merries je niet zo snel helemaal af gaan lebberen als ze je begroeten (daar moet wel bij gezegd worden dat dit te maken kan hebben met het feit dat ze het te druk hebben met het chagrijnig kijken en ze de spieren in hun hoofd op dat moment ook nog moeten gebruiken om hun oren in hun nek te leggen).
Van horen zeggen hebben we begrepen dat merries in beide richtingen verticaal kunnen gaan. Dat is een sterk staaltje balans en atleticisme!
Merries zijn er een ster in om de ruinen op stal onder de duim te houden. Als je een ruin zou aanstellen als toezichthouder, kan je erop rekenen dat het een puinhoop wordt op stal!
Als we een euro zouden ontvangen voor iedere keer dat we een ruiter hebben horen zeggen : ‘Als een merrie je eenmaal mag, gaat ze voor je door het vuur’, zouden we nu heel rijk zijn!
Merries bijten niet voor hun vermaak in de knopen van je regenbestendige houtje touwtje jas, om ze vervolgens aan het elastiek terug te laten schieten. Hiermee geven ze aan dat ze hun persoonlijke ruimte zeer op prijs stellen en door dit te doen verzoeken ze jou vriendelijk om daar rekening mee te houden.
Ruinen staan er wel voor open om geknuffeld te worden, maar merries laten je werken in ruil voor wat genegenheid. Je kan het vergelijken met het verschil tussen een hond en een kat. Ruinen zijn allemansvrienden, terwijl merries kieskeurig zijn. Wat ze daarmee bereiken is dat hun geliefde eigenaren zich heel bevoorrecht voelen!