Paardenvoeding Archieven - Paarden Oppas Service

Wat drinkt jouw paard? Over de kwaliteit van het water…

5 februari 2022/in Paardenhouder, Paardenvoeding /door Sandra Oprel

Er wordt veel gesproken over paardenvoeding: wanneer geef je wat en in welke mate? Over water wordt over het algemeen niet veel meer gezegd dan dat je paard voldoende moet drinken. Om hem daarin te stimuleren zou je stukjes appel of wortel in de emmer/speciebak kunnen leggen – dan kan hij ‘koek happen’ en ondertussen water binnen krijgen! Pepermuntjes in het water kan ook helpen. Waarschijnlijk heb je meerdere drinkbakken. Dan kan je aan het water in één van de emmers wat appelsap toevoegen, en wat je ook kan doen is je paard wat zout door het eten geven, of je hangt een zoutblok op: daar krijgt hij dorst van (zie ons blog ‘Paarden en hitte: feiten en fabels’). De gemiddelde waterbehoefte van een paard ligt tussen de 20 en de 60 liter, voor een pony ligt dat rond de 25 liter.

Van nature drinkt een paard uit zichzelf voldoende water, maar als hij niet lekker is of spijsverteringsproblemen heeft, kan het zijn dat hij minder drinkt. Een andere reden kan de kwaliteit van het drinkwater zijn.
Hoe zit het met de kwaliteit van het water wat jouw paard drinkt? Krijgt jouw paard leidingwater, bronwater of drinkt hij uit de sloot?

Leidingwater
Het veiligste is leidingwater, want daar zijn kwaliteitsnormen voor en de watermaatschappij controleert continu of de kwaliteit goed is. Wat je wel in de gaten moet houden is de hardheid van het water: die varieert per regio. Bij te hoge hardheid kan je kalkafzettingen krijgen in je waterleiding, wat tot verstoppingen kan leiden. Ook kan hoge waterhardheid invloed hebben op medicijnen die je paard gebruikt (bespreek dit met je dierenarts). Meten is weten!

De hardheid van water wordt in Nederland uitgedrukt in Duitse graden hardheid (ºdH). Dit geeft de hoeveelheid kalk en magnesium in water aan.

De waterleidingbedrijven hanteren de volgende indeling voor de waterhardheid:
– 0 tot 4º dH: zeer zacht water
– 4 tot 8º dH: zacht water
– 8 tot 12º dH: gemiddeld
– 12 tot 18 ºdH: vrij hard water
– 18 tot 30 ºdH: hard water

Klik hier om te kijken hoe de waterhardheid bij jou is.
Is de waterhardheid te hoog, dan kan je een ontharder plaatsen.

Putwater
De kwaliteit van putwater is uiteraard afhankelijk van de regio en de diepte van de put. Zandgrond houdt, in tegenstelling tot kleigrond, weinig verontreiniging tegen. Klei filtert heel gestaag het vuil uit het water. Sommige grondsoorten bevatten veel ijzer, kalk, arseen of cadmium. Arseen kan huidveranderingen veroorzaken en zelfs kanker. Cadmium kan schade aanrichten aan de nieren en leidt tot botontkalking. Het is dus zaak om putwater te laten testen voordat je je paard ervan laat drinken. Het mag dan goedkoper zijn om je paard putwater te laten drinken, maar als je hiervoor kiest neem je wel de verantwoordelijkheid op je om regelmatig analyses te laten doen! Ondiepe putten (15 tot 20 meter) leveren vaak een slechtere kwaliteit water op, omdat het percentage nitraat en nitriet hoger is en er vaak sprake is van bacteriologische verontreiniging. Nitraat wordt in de maag gedeeltelijk omgezet in nitriet. Nitrieten ontregelen het zuurstoftransport in het lichaam. Je paard kan hierdoor zuurstofgebrek krijgen. Het is zelfs zo dat nitrieten nitrosamines kunnen vormen, die mogelijk kankerverwekkend zijn.

Een diepere put is meestal beter, maar de kans op een hoog ijzergehalte is dan wel groter. Dit kan diarree veroorzaken bij je paard en een verminderde opname van koper. Bovendien proeft je paard de ijzersmaak, die niet aangenaam is, en hij zal daardoor waarschijnlijk minder water tot zich nemen dan hij nodig heeft. Bij diepere putten is het mangaan- en fluorgehalte meestal ook hoger (kan het skelet vervormen), evenals het gehalte aan natrium, chloride en ammonium. Zuur putwater tast metalen leidingen aan, waardoor er veel lood, koper, zink en/of nikkel in het putwater terecht kan komen.

Wist je dat slechts 2 op de 10 putwaters voldoen aan de kwaliteitseisen voor leidingwater? Putwater kan bacteriën en virussen bevatten, door aantasting van knaagdieren, insecten, stof en organisch materiaal, maar ook door rioolwater en mestsappen. Hierdoor kan je paard maag-/darmontstekingen krijgen en kan hij gaan braken en last krijgen van diarree. Dit vergroot weer de kans op uitdroging.

Slootwater
Je kunt je paard gewoon uit de sloot laten drinken, of uit een vijver, maar hier is het helemaal belangrijk om het water te laten testen, in verband met bedrijven die afvalstoffen dumpen, bestrijdingsmiddelen die boeren in de buurt gebruiken en de afvloeiingen van wegen (denk aan motorolie). Mest van de veehouderij en landbouw zorgt voor meer nitraat, nitriet en ammoniak in het water en het gebruik van bestrijdingsmiddelen kan leiden tot pesticiden in het water.

Drinkt je paard uit een beek, hou dan goed in de gaten of het water helder is en niet ruikt. Het is niet verstandig om je paard uit stilstaand water te laten drinken, omdat daar vaak parasieten en ziektekiemen in zitten. Als er veel slib op de bodem ligt of er zijn veel afgestorven planten, dan kan het water verontreinigd raken door rottingsprocessen. Er kan dan zwavel ontstaan, wat kan leiden tot zenuwafwijkingen bij je paard. E. coli en salmonella kan je paard darmproblemen geven. Ook kan er blauwalg in het water ontstaan, met name gedurende de zomermaanden. Het water heeft dan een groenblauwe of roodgele bovenlaag. Blauwalgen zijn zeer giftig en tasten de lever en nieren van je paard aan.

Nu je dit allemaal hebt gelezen, zul je er waarschijnlijk voor kiezen om je paard niet meer uit de sloot, vijver of beek te laten drinken, maar dat water is natuurlijk niet in ALLE gevallen verontreinigd. Het is een kwestie van regelmatig laten testen. Zelf kan je ook al een test doen. De Gezondheidsdienst voor Dieren ontwikkelde hiervoor in samenwerking met de Land- en Tuinbouw Organisatie Nederland een doehetzelftest. Blijf alert en laat regelmatig analyses doen. Je kunt hiervoor terecht bij de Gezondheidsdienst voor Dieren. Zij sturen je de potjes toe waar je wat slootwater of putwater in doet. Die stuur je op en dan testen zij het water voor je. De uitslag bespreek je met je dierenarts.

Je paard is afhankelijk van jou voor de kwantiteit en de kwaliteit van het water dat hij drinkt. Zorg dat je hier voldoende aandacht aan besteedt!

Pas op voor Jacobskruiskruid!

15 augustus 2020/in Paardenverzorger, Paardenverzorging, Paardenvoeding /door Sandra Oprel

Als paardenhouder en paardenverzorger is het essentieel om te weten welke planten wel en niet goed zijn voor paarden. Intuïtief weten paarden wel welke planten ze nodig hebben om een tekort aan vitaminen en mineralen aan te vullen en welke planten ze beter kunnen mijden omdat die stoffen bevatten die niet goed voor hen zijn (denk aan Jacobskruiskruid, Rododendron, Vingerhoedskruid en Zuring). Heb je echter meerdere paarden rondlopen en ontstaan er tekorten, dan kan het zijn dat de paarden die lager in de rangorde staan van giftige planten en kruiden gaan eten. Dus het is belangrijk om te zorgen dat de paarden voldoende gebalanceerd voedsel aangeboden krijgen. Maar daarmee is het gevaar niet afgedaan! Want als mensen het natuurlijk evenwicht in de begroeiing verstoren door te gaan maaien, kan het zijn dat giftige planten versneden tussen het gemaaide gras terecht komen, waarna het paard ze toch binnen kan krijgen.

Jacobskruiskruid herkennen
Neem bijvoorbeeld Jacobskruiskruid. Je kent het wel: die plant met al die kleine gele bloemetjes! Die bloeien van juni tot oktober. De bloemen bevatten 2x zoveel gif als de bladeren. Maar wist je dat de plant maar twee jaar leeft en dat hij in het eerste jaar geen bloemen heeft? Het is dus zaak dat je de grillige blaadjes goed weet te herkennen, zodat je de plant bijtijds kan verwijderen. Wanneer de bloemen veranderen in zaadpluizen, verpietert het blad en daardoor is het nog maar moeilijk herkenbaar. Zie je een oranjebruin gestreepte rups (zebrarups) op de plant waarvan jij vermoedt dat het Jacobskruiskruid is, dan is dat de bevestiging die je zoekt: dit is de rups van de Sintjacobsvlinder. Het kruid groeit in bosjes bij elkaar komt vaak voor op weilanden en in bermen en wanneer hier gemaaid wordt, is de kans groot dat het in het hooi terechtkomt. Zo lang het Jacobskruiskruid groeit, zullen de meeste paarden het intuïtief niet aanraken. Het kruid heeft ook een bittere smaak, waardoor het niet aantrekkelijk is om te eten. Als een paard het echter in gedroogde vorm aangeboden krijgt in het hooi, is de bittere smaak sterk en de typische geur afgenomen, maar de giftigheid niet! Het is dus zaak om je hooi goed te controleren.

Gevaar voor je paard
Wat gebeurt er als je paard dit kruid eet? De gifstoffen komen in de darmen terecht en tasten vervolgens de lever aan, waarbij kleine bloedvaatjes verstopt raken. Eén hapje Jakobskruiskruid kan er al voor zorgen dat levercellen afsterven. De dode levercellen worden door het lichaam afgevoerd, maar de gevolgen zijn littekenweefsel en natuurlijk een verminderde werking van de lever. De functie van de lever is het ontgiften en reinigen van het lichaam. Als de lever niet goed meer werkt, wordt het paard dus van binnenuit vergiftigd! Een paard kan dan of heel sloom worden of juist ongebruikelijk wild. Dit komt doordat ammoniak, wat aangemaakt wordt in de darmen, niet meer wordt omgezet in de lever en een ammoniakvergiftiging verstoord de hersenfunctie. Het dier wordt er letterlijk gek van!
Zogende merries kunnen de giftige stoffen ook doorgeven aan hun veulen. De gifstoffen die het paard binnenkrijgt via Jacobskruiskruid verlaten het lichaam binnen 24 tot 48 uur voornamelijk via de nieren, maar het kan ook via melk.

Behandeling
De dierenarts kan door middel van bloedonderzoek vaststellen of er sprake is van leverbeschadiging en hij kan de ontsteking tegengaan met Prednisolon. Heeft het dier echt kolder in de kop, dan zal hij enkele dagen aan het infuus moeten om de stofwisseling en ontgifting snel en grondig aan te pakken. Bij mildere vormen wil een behandeling met Mariadistel nog weleens helpen: dit heeft een sterk ontgiftende werking op de lever. Als het paard wel giftige stoffen binnen heeft gekregen, maar de lever die in voldoende mate kan afbreken, zullen de bloedtesten geen verhoogde waarden aangeven.

Hoe kom ik eraf?
De plant verspreid zich snel: een volwassen plant kan 75.000 tot 200.000 vruchten voortbrengen! Stel dat jij Jacobskruiskruid op jouw terrein hebt staan, wat staat je dan te doen? Graaf het uit! Pak er een schepje bij en zorg dat je alle wortels meeneemt, anders groeien er zo weer nieuwe planten. Sommige mensen krijgen een allergische reactie bij huidcontact met Jacobskruiskruid, dus doe voor de zekerheid tuinhandschoenen aan! Deponeer de uitgetrokken planten in de groenbak om verdere verspreiding tegen te gaan, dus niet op de composthoop!
Je kan ook een paar geiten of schapen op het land zetten waar het Jacobskruiskruid voorkomt. Geiten en schapen zijn gek op deze plant! Schapen en geiten beschikken over enzymen in het maagdarmkanaal die de gifstoffen gedeeltelijk onschadelijk maken. Ze zouden ruim 300 x hun eigen lichaamsgewicht aan Jacobskruiskruid moeten eten voordat het hen fataal zou worden. Bij paarden bedraagt dit percentage slechts vijf % van het lichaamsgewicht. Uit de praktijk is gebleken dat winterbeweiding met schapen een goed middel is om uitbreiding van het kruid tegen te gaan.

Natuurlijk afweergeschut
Wist je trouwens dat de rupsen van de Sint-Jacobsvlinder (een dagactieve nachtvlinder) de gifstoffen uit Jacobskruiskruid opslaan in hun lijfje, waardoor ze later als vlinder oneetbaar zijn voor vleermuizen, vogels, zoogdieren, reptielen en spinnen ?

Aloë Vera voor paarden

19 december 2018/in Paardenverzorging, Paardenvoeding /door Sandra Oprel

Aloë Vera, je kent het vast wel als verzorgingsproduct. Maar wist je dat jouw paard ook heel veel baat kan hebben bij dit natuurproduct? Ze worden er gezonder en fitter van! Het zorgt er o.a. voor dat je paard ontgift en vervolgens kan hij de voedingsstoffen uit zijn eten beter opnemen. De drinkgels verbeteren de darmflora, geven je paard meer energie en ze neutraliseren maagzuur. Futloze paarden knappen er van op! Dat natuurproduct helpt je paard om sneller te herstellen na inspanning en ondersteunt spieren en kraakbeen. Bij toepassing op wondjes werkt de Aloë Vera bloedstollend. Het vermindert pijn, voorkomt zwelling, is ontsmettend, helpt wild vlees te voorkomen en het beperkt littekenweefsel. Maar er zijn nog veel meer toepassingen! Hieronder lees je meer over Aloë Vera voor paarden.

Toepassingen

Voor mok kan je de Aloë Vera drinkgel en de en Aloë Propolis gebruiken. Artroseklachten kunnen verminderen door de Aloë Vera Active Freedom drinkgel te geven over de brokken. Stijve spieren behandel je met de Aloë Thermolotion. Is je paard stram in zijn rug? Masseer zijn rug dan met wat Aloë Thermolotion en doe hem een deken om. Je zult zien dat de rug ontspant, waardoor je paard zich beter kan bewegen. Kijk wel altijd naar de oorzaak van het rugprobleem! De Thermolotion is ook lekker voor jezelf als je stijve spieren hebt na het rijden. Zorg ervoor dat je Thermolotion altijd op een plek gebruikt waar het paard er niet bij kan. Het is niet schadelijk, maar ook niet smakelijk!
Bij wonden gebruik je Aloë Vera Concentrated gel, hierdoor zal de wond sneller genezen, het gaat wildvleesvorming tegen en verminderd littekenweefsel. Je kunt dit ook inzetten als de neus van je paard verbrand is door de zon.

Wat doet Aloë Vera

Aloë Vera is als geen andere geneeskrachtige plant in staat om de conditie van haarvaten positief te beïnvloeden. De plant wordt al 5000 jaar medisch ingezet. Door de uitbreiding van de chemische en farmaceutische industrie is deze ‘apotheek van de natuur’ ten onrechte naar de achtergrond geduwd. De producten die de Paarden Oppas Service verkoopt, hebben een uitzonderlijk hoog Aloë Vera-gehalte voor intensieve verzorging en herstel. De Aloë Vera producten zijn heel mild en goed te verdragen. Ze bevatten geen parabenen.
Door belasting/stress en arme voeding vernauwen haarvaten zich, waardoor een gebrek aan zuurstof ontstaat, wat leidt tot verzuring. Aloë Vera ontzuurt, ontslakt, ontvet en ontgift. Daar waar de voorziening van zuurstof weer functioneert, kunnen het weefsel, de callen en de organen regenereren. Zuren worden geneutraliseerd en de gifstoffen en afvalstoffen worden afgevoerd. De heilzame werking van Aloë Vera brengt het natuurlijk evenwicht terug.
Aloë Vera activeert het afweersysteem van het lichaam, draagt bij tot celvernieuwing, heeft een duurzame positieve werking op de bloedsuikers en de stofwisseling, werkt sterk anti oxidatief en beschermt hart en bloedvaten tegen vrije radicalen. Daarom is het goed toepasbaar bij ontstekingen, maag- en darmklachten, allergieën en andere huidaandoeningen. Aloë Vera bevat vele vitamines, mineralen, aminozuren en enzymen, versterkt het immuunsysteem en zorgt voor een betere opname van voedingsstoffen. Het darmkanaal wordt gereinigd, het brengt de spijsverteringsorganen in balans en geeft extra energie. Je paard krijgt weer nieuwe energie om de winter mee door te komen!

Aloë Vera bij chronische en tijdelijke aandoeningen

Veel paarden met de ziekte van Cushing, artrose en peesblessures hebben aantoonbaar baat bij toediening van Aloë Vera. Het werkt ook bij aandoeningen zoals mok, schimmel, slechte weerstand, gewichtsafname en een slechte conditie. De Aloë zorgt voor een snellere bloedsomloop waardoor genezing versnelt en de weerstand verbetert. Het zorgt voor een snellere afvoer van afvalstoffen wat vooral bij schimmels heel prettig is. De weerstand wordt verhoogd, je paard krijgt weer een mooie glanzende vacht en zit beter in zijn vel.

De Aloë Vera drinkgel Sivera

Omdat brandnetels zo ontzettend goed zijn voor veel verschillende lichamelijke aandoeningen, is er een combinatie van 90% Aloë Vera en brandnetelextract: Sivera drinkgel. Deze drank heeft een positieve werking op verschillende kwalen. Brandnetels zijn namelijk erg rijk aan allerlei vitamines en mineralen. De plant verbetert het immuunsysteem en helpt bij allerlei allergieën. Verder is de brandnetel goed voor de botten en spijsvertering en vooral het remmen van ontstekingen en het bestrijden van huidproblemen.

Behandeling van huidaandoeningen

De eerste hulp en een must op iedere stal is de Emergency Spray! Deze ontsmet en geneest. Het zorgt voor een laagje over de wond heen waardoor bacteriën minder goed naar binnen kunnen. Als je paard zijn staart schuurt, breng je de Emergency Spray aan tot op de staartwortel. Heeft je paard traanogen, dan spuit je wat Emergency Spray op een watje en dan kan je het oog daarmee schoonmaken. Dit reinigt en herstelt het traankanaal. Heeft je paard een verstopte neus, dan kan je die op dezelfde manier behandelen.
Bij huidaandoeningen zoals mok, beginnende rotstraal, rasp, insectenbeten en eczeem gebruik je Aloë drinkgel gemengd met Propolis. Het vermindert de jeuk, verzorgt, verzacht en ondersteunt het herstellend vermogen van de huid, waardoor ook de haargroei weer terug kan komen. De Propolis kan je ook puur inzetten bij mok en wratten.

Behandelplan voor mok

Voor het gebruik bij mok adviseren we 4 producten. De Aloë Vera Propolis creme, Aloë Vera Emergency Spray, Aloë Vera Concentrated Gel en Aloë Vera drinking gel Sivera. De eerste drie producten zijn ook te verkrijgen in 1 box met een voordeelprijs: de Aloë Vera Box. Hiervoor betaal je slechts € 41,99 in plaats van € 49,77!
De Sivera drinkgel, die je over de brokken kunt doen, zorgt ervoor dat de oorzaak, die altijd inwendig zit, wordt aangepakt.
Zolang de wond open is gebruik je de Emergency spray en direct daarover de Aloë Vera Concentrated Gel. Als de wond dicht is gebruik je eerste de Emergency spray en direct daarover de Aloë Vera Propolis crème. Na een aantal dagen tot een week zullen de eerste verbeteringen al zichtbaar zijn. En weet je wat zo mooi is? Je kan deze producten ook voor jezelf gebruiken! Ze zijn gemaakt voor dier én mens! Dus als jij een wondje hebt, of verbrand bent, of een insectenbeet hebt pak je de Special Care Box erbij!

Bestellen? Neem een kijkje in onze shop!

Pas op voor de esdoorn!

22 september 2018/in Paardenhouder, Paardenverzorger, Paardenverzorging, Paardenvoeding /door Sandra Oprel

Waarschuwing!! Heb jij esdoorns in de buurt van je wei? Pas dan op dat je paard de bladeren/zaden niet eet, dit kan namelijk fataal zijn! De gevaarlijkste tijd is het najaar en het voorjaar.
Uit je kindertijd herinner je je vast wel de ‘helikoptertjes’ uit de boom. De zaden die daarin zitten zijn giftig voor paarden – ze tasten de spierfunctie aan. Dit gif kan zelfs dodelijk zijn!! Driekwart van de vergiftigde paarden overlijdt binnen drie dagen. De paarden die het overleven kunnen hartritmestoornissen krijgen. Dus: ruim de bladeren en de helikoptertjes op als ze in de wei belanden! Een goede voorzorgsmaatregel is om van het najaar tot het late voorjaar je paard niet te laten grazen onder de esdoorn.

De boosdoener is de stof Hypoglycine A, die Atypische Myopathie (AM) kan veroorzaken. Dit is een ernstige spierziekte, die je kunt herkennen aan de volgende symptomen: paarden bewegen moeilijk, staan verkrampt of gaan liggen. Ook krijgen ze het soms benauwd. Hun urine wordt meestal donker. Geef je paard rust en laat hem behandelen door de dierenarts. Die zal je paard pijnstillers geven en waarschijnlijk een infuus met carnitine, vitamine E en B2.

Onderzoekers aan de Universiteit van Wenen hebben onderzocht of er een middel is wat de Hypoglycine A kan binden en wat oraal toegediend kan worden bij vergiftigde paarden. Uit dit onderzoek bleek dat paarden die lijden aan Atypische Myopathie geholpen zouden kunnen worden door het toedienen van actieve kool. Die zorgt ervoor dat de giftige stoffen van de esdoornzaden minder goed worden opgenomen. De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in de editie van maart 2018 van het Equine Veterinary Journal. Vertoont jouw paard symptomen van Atypische Myopathie? Neem dan direct contact op met je dierenarts!

Gelukkig komt de ziekte niet vaak voor, maar omdat het dodelijk kan zijn, is voorzichtigheid geboden! Niet alle esdoorns bevatten Hypoglycine A, maar neem geen risico en hou je paard erbij uit de buurt!

Wil je weten welke esdoorn giftig is voor je paard en welke niet? Ga dan naar deze website: paardenarts.nl/esdoorn.

Meer lezen over welke planten giftig zijn voor je paard? Dat lees je hier: natuurlijkpaarden.nl/giftigeplanten.

Eikels en paarden, over tanninevergiftiging

12 september 2018/in Actualiteiten, Paardenhouder, Paardenverzorging, Paardenvoeding /door Sandra Oprel

De Paarden Oppas Service waarschuwt voor eikels

Eikels kunnen je paard vergiftigen!

Eikeltjes: ze zien er leuk uit, maar kunnen gevaarlijk zijn voor je paard!

Het zal je niet ontgaan zijn dat we deze zomer voornamelijk hele warme, droge maanden hebben gehad. Gevolg hiervan is dat er nu meer onrijpe eikels op de grond vallen. De eikels hebben een bittere smaak, maar sommige paarden vinden dat juist heel lekker. Als je paard er teveel van eet, kan hij er echter ziek van worden. Als paarden niets te doen hebben en ze hebben honger, eten ze alles!

Tannine
Oude, bruine eikels bevatten minder tannine, maar als je paard de jonge, groene eikels in grote hoeveelheden eet, dan kan dat echt gevaarlijk zijn! Dat geldt trouwens ook voor de bladeren (die bevatten ook tannine). Eet je paard er teveel van, dan kan dat binnen één tot enkele dagen tot de dood leiden. Heb je een drachtige merrie, dan kan het eten van teveel groene eikels of jonge eikenboombladeren leiden tot het afsterven van het veulen.
Het is de tannine (het looizuur) in de eikels én de bladeren die zorgt voor een geïrriteerd maagdarmstelsel. Het kan resulteren in maagzweren, maag-/darmverstoppingen en bloedarmoede. De tannine vernauwt de bloedvaten en kan bloedstolling veroorzaken. Tannine is een zuur en eiwitten klonteren in zuur. Dit kan weer leiden tot allerlei ziektes, waarbij lichaamscellen gedood worden.

Symptomen
Symptomen waar je op moet letten zijn lusteloosheid, koliekverschijnselen, blauw tandvlees, verminderde eetlust en coördinatie, verstopping en/of (bloederige) diarree. Ook kan het zijn dat de ademhaling en hartslag van je paard versnelt en hij overmatig gaat urineren. In ernstige gevallen zal je bloed in de urine aantreffen. Kijk goed of de urine van je paard niet donkerder is dan anders. De tannine kan blijvende nierschade veroorzaken!

Behandeling
Medicijnen zijn er niet tegen. De dierenarts zal waarschijnlijk houtskool, Epsom zout en vloeibare paraffine (laxeermiddel) voorschrijven om de darmen te stimuleren. Daarnaast heeft het paard extra vocht en elektrolyten nodig om uitdroging te voorkomen. Lijnzaadslobber kan helpen.

Houtskool wordt toegediend in de vorm van Norit: een poedertje dat gifstoffen bindt en daardoor diarree stopt. Dit mag echter maar een paar dagen gegeven worden, want het kan ook vitaminen en andere belangrijke voedingsstoffen binden.

Epsom zout is magnesium. Het wordt al eeuwen gebruikt om de darmen te reinigen, vaak door het te mengen met slobber. Het reinigt de endeldarm in heel korte tijd, wat nodig is om de giftige zuren zo snel mogelijk af te voeren. Magnesium heeft ook een kalmerende werking op het paard.

Elektrolyten, zoals natrium, chloride, kalium en calcium, zijn opgeloste mineralen in het bloed en weefsel van het lichaam. Ze helpen om de juiste balans van vloeistoffen in de cellen van het lichaam te verkrijgen/behouden en zijn betrokken bij de spierfunctie en de verwerking van afvalstoffen. Door het overmatige plassen en door de diarree verliest een paard met tanninevergiftiging teveel elektrolyten.

Voorzorgsmaatregelen
Heb je eikenbomen bij jouw wei, controleer dan regelmatig of er veel groene eikels of jong bladeren op de grond liggen. Bij stormachtig weer worden ook de jonge eikels en bladeren van de bomen gerukt en daar moet je dus juist voor oppassen! Varkens zijn niet gevoelig voor tanninevergiftiging, dus als je ergens een varkentje kan lenen, dan kan die ze voor je opruimen. Heb je geen varken voorhanden, zet dan dat deel van je wei af, zodat je paard er niet bij kan (of ruim het zelf iedere keer op!). Het is verstandig om je paard eerst een plak hooi te laten eten voor je hem de wei op laat gaan waar hij nog eikels zou kunnen eten. Je paard is afhankelijk van jou, dus zorg dat zijn leefomgeving veilig is en hij de juiste voedingsstoffen binnen krijgt!

Hoefkatrol

11 november 2017/in Paardenhouder, Paardenverzorger, Paardenverzorging, Paardenvoeding /door Sandra Oprel

Wist je dat ieder paard hoefkatrol heeft? Maar gelukkig hebben ze niet allemaal een hoefkatrolontsteking!
De hoefkatrol is een deel van de hoef en bestaat uit het hoefbeen, kroonbeen, de diepe buigpees, de slijmbeurs, ligamentjes en het straalbeen. De hoefkatrol maakt het mogelijk om de ondervoet te kunnen buigen. Is er sprake van een hoefkatrolonsteking, dan is de slijmbeurs chronisch geïrriteerd geraakt doordat het kraakbeen rafelig is geworden ten gevolge van de slijtage. Het komt het meeste voor in de voorbenen.

Wat zijn mogelijke oorzaken?

Hoefkatrolontsteking ontstaat door een (chronische) overbelasting van het hoefkatrolapparaat. Je ziet het bijvoorbeeld vaak bij springpaarden: bij de landing na een sprong veert de ondervoet zo ver door dat de kogel bijna de grond raakt. Dit is een enorme belasting voor de ondervoet. Een andere reden kan overgewicht zijn – dit kan leiden tot een overbelasting van de hoefkatrol. Het kan ook een storing in de ontwikkeling van de groei van het paard zijn. Ook het te vroeg gaan beleren van een jong paard kan zorgen voor overbelasting. Als een paard vaak op harde grond traint, zal hij gevoeliger zijn voor hoefkatrolontsteking. Het kraakbeen zal dan immers sneller slijten. Door verkeerde hoefverzorging kan er ook een disbalans ontstaan in de belasting van de benen van het paard, wat kan resulteren in hoefkatrolontsteking. Voeding kan een geleider zijn: veel snelle koolhydraten kunnen ontstekingsbevorderend werken.

Mogelijk speelt er ook een erfelijke component in het optreden van hoefkatrolontsteking. Er is een theorie dat hoefkatrolontsteking is ontstaan door een verkeerd fokbeleid: ‘Het komt niet voor niets het meeste voor bij KWPNers. Ooit werden er drie hengsten ingezet die het vererfden bij de omvorming van het Gelderse en Groninger paard naar het hedendaagse KWPN-sportpaard. Vanuit deze combinatie ontstond hoefkatrolontsteking. l’Invasion, Koridon XX en Duc de Normandie gaven het door. Voordat deze paarden in Nederland dekten, kende men geen hoefkatrolontsteking.’

Wat zijn de symptomen?

Kreupelheid hoeft niet het eerste symptoom te zijn waaraan je merkt dat er iets mis is. Je kan merken dat je paard pijn heeft tijdens het trainen, met name bij het maken van korte wendingen of bij lange/intensieve trainingen. Je paard gaat dan krampachtig lopen en zal wat verstijven in de benen. Je paard kan ook een afwijkende stand van de benen hebben: die staan dan niet meer recht. Vaak leunt het paard wat achterover om zo de pijnlijke voorbenen te ontzien. De voorbenen worden vaak meer belast en hebben daardoor een grotere kans op hoefkatrolontsteking.

Diagnose en behandeling

Röntgenfoto’s en echo’s kunnen aangeven of het hier om een hoefkatrolonsteking gaat. De dierenarts kan dan ontstekingsremmers of kruiden geven, die tevens pijnstillend werken. Neem de tijd om je paard te revalideren!

Voor de genezing van ziekten en ontstekingen in het algemeen is een goede doorbloeding essentieel. Bij hoefkatrolontsteking is een goede doorbloeding van de hoeven belangrijk. Als een paard lang op stal staat, zal de doorbloeding van zijn hoeven minder zijn. Tijdens beweging stroomt er meer bloed door de hoeven en hierdoor zetten de hoeven uit. Hoefijzers kunnen deze natuurlijke functie tegenwerken. Het hoefmechanisme is van groot belang voor de bloedvoorziening van het hele paardenbeen. In 5 stappen wordt er mogelijk zelfs een liter bloed door de hoeven gepompt. Regelmatig bewegen is dus stimulerend voor het herstel van je paard. Paarden die in het wild leven, slapen maar een uur per dag. Zij houden het hoefmechanisme aan het werk door veel te bewegen. De hoeven zetten uit en krimpen in tijdens het lopen. Dit zorgt voor een goede doorbloeding, wat de kans op ontstekingen reduceert. Wat wij hiervan kunnen leren is dat regelmatig bewegen nodig is voor het welzijn van het paard.

Want natuurlijk is het essentieel om naar de oorzaak te kijken en die, waar mogelijk, weg te nemen.

Voorkomen is beter dan genezen

Wat betreft voeding: zorg dat je paard niet te zwaar is en geef hem voldoende omega 3-vetzuren en gamma-linoleenzuur. Dat werkt ontstekingsremmend. Zie ons blog over de spijsvertering van paarden.
Als snack kan je af en toe Hennep Bites geven. Die zijn rijk aan vezels, omega’s 3-6-9, essentiële aminozuren, natuurlijke vitaminen A, B1,2,3 en 6, vit. C, D,E en minerale sporenelementen.

Wat betreft hoefmanagement: zorg voor goede bekapping en hoefverzorging.

Wat betreft training: beleer je paard niet te vroeg, doseer de trainingen (liever vaker en korter) en werk op zachtere grond.

In het kort: goed voedings-, hoef- en trainingsmanagement toepassen verkleint de kans op hoefkatrolontsteking en helpt bij het herstel.
Je paard is afhankelijk van jou, dus zorg dat hij niet de dupe wordt van jouw verkeerde gewoontes! Neem jouw aanpak eens goed onder de loep (haal er evt. een professioneel bij) en kijk eens of er punten ter verbetering te vinden zijn. Jouw paard zal je dankbaar zijn en jij zult langer van hem kunnen genieten!

Wat iedere paardenhouder weten moet over de spijsvertering

24 september 2017/in Paardenvoeding /door Sandra Oprel

Wat moet je weten van de spijsvertering van het paard?

Voor iedere paardenhouder en verzorger is het belangrijk om de basis van de spijsvertering te kennen. Hoe beter je deze kent, hoe beter je voor je paard kan zorgen. We weten allemaal wel dat een paard met name ruwvoer moet eten. Maar waarom eigenlijk? Daarvoor moeten we eerst de geschiedenis van de evolutie van het paard in.

Wat leert de geschiedenis ons?

De eerste paardachtigen zijn al 60 miljoen jaar geleden ontstaan. Grofweg circa 3,5 miljoen jaar geleden is het paard ontstaan waar onze huidige paarden lijken. Uit de inrichting van hun spijsvertering en de vormgeving van hun gebit blijkt dat deze oerpaarden leefden op moeilijk verteerbare grondstoffen. Hun basisdieet bestond uit vele grassoorten en verschillende soorten bladeren, struiken, andere plantensoorten, knollen, bast en vruchten. In de afgelopen millennia is er nauwelijks iets veranderd aan de spijsvertering of gebit van het paard.

Ontwikkeling van het dieet door invloed van de mens

Door domesticatie is de voedselconsumptie wel veranderd. Toen het paard als werkpaard diende, begon men granen bij te voeren, omdat er weinig tijd was om voldoende ruwvoer te eten. Granen bevatten zetmeel en geven daardoor snel en veel energie. Granen zijn de zaden van grassen – ze kunnen prima door het paard worden verteerd. Maar een paard kan maar een bepaalde hoeveelheid verwerken. Het graan moet namelijk enzymatisch worden verteerd en de alvleesklier maakt maar een beperkte hoeveelheid van de hiervoor benodigde enzymen aan.
Vanuit deze ontwikkeling in de geschiedenis is het krachtvoer ontstaan wat we nu kennen. Helaas heeft menig krachtvoer niet meer dezelfde kwaliteit als vroeger. Daarover later meer.

De belangrijkste kennis over de spijsvertering

Tanden: Voor de juiste maling van het voer dient het gebit in goede staat te zijn. Het is wijs om de tandarts minimaal 1 maal per jaar de tanden te laten bijwerken.

Maag: Een paard moet 16 uur per dag kunnen kauwen op ruwvoer (hooi en/of gras). Krijgt een paard te weinig ruwvoer of staat hij langer dan 2 uur zonder, dan verzuurt de maag. Dat komt omdat het lichaam non-stop zuren aanmaakt. Wordt dit niet geneutraliseerd met speeksel en voeding, dan kan dat bijvoorbeeld maagzweren veroorzaken.

Dunne darm: Hier worden de koolhydraten, eiwitten en vetten afgebroken door enzymen. Wanneer niet alles in de dunne darm verteerd wordt, komt dit onverteerd in de blinde en dikke darm terecht. Dit verstoort de vertering in deze gebieden en bemoeilijkt de opname van voedingsstoffen.

Galblaas: Gal is een vloeistof die vetten afbreekt die via voeding in het lichaam terechtkomen, waardoor deze door de darm opgenomen kunnen worden. Bij een mens wordt gal opgeslagen in de galblaas en in de dunne darm geknepen als men eet. Een paard heeft echter geen galblaas! Het gal komt 24/7 direct de dunne darm in. Dit is logisch: paarden in het wild besteden minimaal 16 uur per dag aan eten. Het is voor het lijf dus niet nuttig om het gal tijdelijk op te slaan, want het moet het overgrote gedeelte van de dag beschikbaar zijn. Een direct gevolg hiervan is dat het onverstandig is om grote hoeveelheden olie bij te voeren in een voerbeurt.

De blinde & dikke darm: Hier wordt het ruwvoer grotendeels door middel van bacteriën verteerd. De voedselbrij gaat zeer traag door dit gedeelte van het stelsel heen. Op deze manier kan het lichaam uit arm en moeilijk verteerbaar voedsel toch veel voedingsstoffen onttrekken. Doordat de verschillende bacteriestammen de darm bevolken kan je nooit zomaar wisselen van voeding (ook ruwvoer niet). Elke stam heeft een functie en bij veranderingen moeten de stammen de tijd krijgen zich te verhouden tot de nieuwe voeding die binnenkomt.

Welke voeding past bij dit spijsverteringstelsel?

Dat is voeding die een paard in de natuur ook zou eten (zoveel mogelijk in onbewerkte vorm). Vooral veel soorten grassen en kruiden. Maar ook zaden met schil, granen in kaf, boomschorsen en bladeren, vruchten en mineraalhoudende grondstoffen passen in het dieet.

En welke voeding moet je zoveel mogelijk uit de weg gaan?

De industrie heeft een breed spectrum aan bewerkingen bedacht, zogenaamd om de “opname” te verbeteren. Hierbij moet je denken aan gepofte tarwe, getoast lijnzaad, ontsloten maïsvlokken en ga zo maar door. Door deze bewerkingen verliezen de grondstoffen hun kracht en moeten er allerlei (meestal synthetische) vitaminen en mineralen toegevoegd worden om nog tot een enigszins voedzaam resultaat te komen.

Vaak zie je dat er veel gebruik wordt gemaakt van restproducten, zoals kortmeelpallets, sojaschroot, tarwegries, enzovoort. Een brok, biks, balancer of muesli wordt volgestopt met restproducten waar vervolgens weer een hoop synthetische vitaminen en anorganische mineralen worden toegevoegd. Dit houdt de het eindproduct wel betaalbaar, maar gezond is het niet.

En dan heb je nog te maken met de kwaliteit van de grondstoffen. Veel producten worden gemaakt van GMO grondstoffen of van met pesticiden bespoten gewassen. Dit is een directe belasting voor het lijf en naast het feit dat het niets toevoegt, is het zelfs schadelijk op de langere termijn. Ook worden deze gewassen vaak op uitgeputte landbouwgrond verbouwd. Hierdoor hebben deze planten veel minder inhoudsstoffen dan biologische gewassen.

Verder moet je kijken naar de samenstelling. In hoeveel producten zit er een groot aandeel mais? En ook suiker/melasse wordt vaak als bindmiddel of smaakmaker gebruikt. En wat dacht je van conserveringsmiddelen als E321 en E320? Ook niet wenselijk in het paardenlijf!

Dit allemaal wetende, wat is dan wel gezond?

Ga voor onbewerkte grondstoffen van goede kwaliteit, in de juiste samenstelling, zonder synthetische toevoegingen. Een geschikte basis voor een paard dat dagelijks een uurtje in de bak werkt en voldoende kwalitatief ruwvoer eet, is heel gemakkelijk samen te stellen: dagelijks een handvol kruiden van de Iedere dag mix van Terra Pura, aangevuld met een beetje muesli van Bio-Ron. Daarnaast hang je een Himalaya liksteen, een bakje met Keltisch zeezout en één met Veendrenk op in zijn stal of paddock. Zo kan het paard zelf kiezen welke mineralen hij aan wil vullen en heb je geen kans op overschotten.

Dat is alles! Simpel, supergezond en het bevat alle benodigde vitaminen en mineralen van natuurlijke oorsprong. Hiermee houd je je paard gezond op de korte en langere termijn.

Heb je nog vragen?

Uiteraard zouden we nog veel uitgebreider kunnen ingaan op dit onderwerp. Er zijn ontzettend veel uitzonderingen of toevoegingen, maar dat past uiteraard niet allemaal in één blog. Op purehorse.nl staat veel informatie over gezonde voeding. Mocht je nog vragen hebben, voel je vrij om deze te stellen. Je kan daarvoor mailen naar info@purehorse.nl.

Dit is een Gastblog van Jantine Steehouder, directeur van Pure Horse

Bevriest het drinkwater van je paard?

12 februari 2017/in Paardenhouder, Paardenverzorger, Paardenvoeding /door Sandra Oprel

Om warm te blijven, eten paarden meer in de winter. Als ze meer eten, gaan ze ook meer drinken. Dan moet water natuurlijk wel beschikbaar zijn! Je moet er niet aan denken dat je paard uitdroogt, terwijl jij dat had kunnen voorkomen! In de stal kan je zowel de aanvoerleiding als de drinkbak aansluiten op een verwarmingssysteem, maar wat doe je met de waterbakken op de wei?

Wat als het water in de drinkbak van je paard telkens bevriest? Als je paard geen toegang heeft tot water, kan dit leiden tot koliek en we weten allemaal dat dit in het ergste geval dodelijk is. Wat kan jij doen om te zorgen dat je paard op het land toch kan drinken, ook al vriest het?

Als je weet hoeveel je paard ongeveer drinkt op een dag, biedt dan tenminste deze hoeveelheid aan in de waterbak op de wei, maar ook niet veel meer: dan kunnen de paarden het water drinken voor het bevriest! Gebruik je een bad of een andere waterbak van groot formaat, dan kan je een deel afdekken.
Er zijn allerlei anti-vriessystemen (denk aan buisventielbakken, verwarmingskabels, -spiraaltjes en – linten, of een echte Thermobar) te koop. Er zijn ook veedrinkbakken op zonne-energie.
Of je kiest voor de geïsoleerde drinkbakken. Deze kosten echter al snel 500 tot 800 euro. Maar er zijn ook goedkopere hulpmiddelen die kunnen helpen.

10 tips om te voorkomen dat het drinkwater van je paard bevriest:

Leg er een rubber balletje in (de wind en/of je paard houdt het in beweging)
Gebruik een aquariumpomp om het water in beweging te houden
Doe een theelepeltje (Himalaya)zout en wat suiker in de drinkbak
Een kabelwarmer erin (als je geen elektriciteit in de buurt heb, misschien op zonne-energie?)
Druivensuiker in het water
Stenen in de bak
Zonnebloemolie door het water
Kuil of hooi in het water
Isoleer de waterbak
Plaats je waterbak op/in een laag mest => dat produceert warmte!

Verwelkom brandnetels!

21 januari 2017/in Geen categorie, Paardenvoeding /door Sandra Oprel

Wist je dat brandnetels heel gezond zijn voor mensen? Deze planten hebben een zuiverende werking: ze werken ontgiftend en bloedzuiverend. Het drinken van brandnetelthee is een goed middel om je lichaam te reinigen van schadelijke stoffen. Mensen die last hebben van acné kunnen baat hebben bij het drinken van brandnetelthee.

Ook voor paarden is de brandnetel een heel gezonde aanvulling op zijn rantsoen. De plant bevat heel veel vitaminen en mineralen: zink, ijzer, mangaan, calcium, magnesium, natrium, kalium en vitamine A. B5 en B12, C, D en K. Het reinigt de darmen en het bloed, stimuleert de spijsvertering en de urinewegen. Heel goed dus voor paarden die last hebben van blaasgruis!

Dus geef je paard af en toe wat brandnetels! Pluk ze (wij raden het gebruik van werkhandschoenen aan!) en laat ze een dag of twee drogen in de zon voordat je ze aan je paard voorzet, zodat de prik eraf is. Je kunt gedroogde brandnetel ook kopen als supplement, maar wij vinden het leuk om het zelf uit de natuur te halen. Let wel op dat je de brandnetels plukt op een plek waar geen pesticiden gebruikt worden.
De natuur weet wat goed voor ze is, daarom vinden de meeste paarden gedroogde brandnetel ook echt lekker. Zeker als je paard herstellende is na een ziekte, of als hij een wat lagere weerstand heeft, is dit een zeer welkom versterkend middel.

Net zoals de brandnetelthee bij mensen met acné verlichting kan brengen, kan de brandnetel ook bij paarden met huidproblemen verlichting brengen!

Het is leuk om te kijken hoe de paarden reageren op de gedroogde brandnetels. Vaak is het nieuw voor ze en vinden ze het reuze interessant! Brandnetels bevatten histamine en er zijn paarden die daar niet zo goed tegen kunnen, dus hou de eerste paar keer even in de gaten of het goed valt! Als hij niet tegen histamine kan, zal je al snel bultjes zien verschijnen op zijn huid. Heeft jouw paard die reactie niet? Dan kan je hem rustig wel vaker een paar gedroogde brandnetels geven!

Heb jij jouw paard weleens brandnetels voorgeschoteld?

Zoethout, je moet ervan houden, hebt het nodig of allebei

24 september 2016/in Paardenhouder, Paardenverzorging, Paardenvoeding /door Sandra Oprel

Vroeger kocht ik weleens een stokje zoethout bij de snoepwinkel. Dat deden kinderen die in de jaren zestig (of eerder) geboren werden. Heb jij dat ook gedaan? Wist je dat het stokje niet aan een boom groeit, maar een deel van de wortel van de zoethoutstruik is? Je moest echter flink zuigen en kauwen voor je de zoetstof echt kon proeven en in de jaren 70 verving de snoepindustrie het zoethout door snoep wat makkelijker te eten was. Het sap uit de wortel wordt echter nog steeds gebruikt als grondstof voor drop.

Je moet ervan houden, van die smaak. Dat, of je vindt het vies. Er zit niets tussenin. Vond jij zoethout lekker of vond je het smerig?
Als je het eenmaal geproefd hebt, zal je daar een uitgesproken mening over hebben. Maar wist je ook dat zoethout een heilzame werking heeft? Zoethout heeft namelijk een verzachtende werking op de keel, slijmvliezen en luchtwegen. Het ondersteunt het herstel bij een lekkende darm of andere spijsverteringsproblemen, bijnieruitputting en chronische vermoeidheid. Zoethoutextract stimuleert de afgifte van het enzym secretine, wat zorgt voor de bescherming en heropbouw van het maag- darmslijmvlies. Je kunt op een stokje kauwen, of je trekt er thee van. Er zijn ook tabletten verkrijgbaar met zoethoutextract.

Maar waarom verschijnt dit artikel op de pagina van de Paarden Oppas Service? Omdat zoethout ook wordt ingezet om paarden te genezen van verschillende kwalen. Het is een natuurlijke remedie, net als wilg.

Zoethout bevordert de eetlust en helpt tegen misselijkheid. Dus als je paard hoest en niet goed eet, kan je zoethout geven. Je kunt het in poedervorm kopen, en dan kan je het zo over het eten doen. Het mooie van zoethout is dat het helpt om slijm los te maken, zonder dat het het hoesten onderdrukt. Dus je paard kan dan het opgeloste slijm gewoon ophoesten (want dat moet hij toch kwijt!). Het werkt ook krampwerend op de bronchiën, waardoor je paard niet in een kramphoest terecht komt. Prettig. Daarnaast is het ontstekingsremmend en antibacterieel.

Eerder schreven we over paarden die maagzweren krijgen. Dit fenomeen komt vaker voor dan je zou denken en we merken het niet altijd dat een paard een maagzweer heeft. Zoethout werkt dodend op de bacterie die maagzweren veroorzaakt, en aangezien voorkomen beter is dan genezen, zou ik zeggen: geef je paard zoethoutpoeder! Ook als je paard last heeft van maagzuur, of als je paard een geïrriteerde slokdarm heeft, kan je zoethout geven om de slijmvliezen van de luchtwegen en de slokdarm te verzachten.

En als je paard moeite heeft met de bittere smaak van andere supplementen die hij toch moet hebben, kan zoethoutpoeder een oplossing zijn, aangezien de zoete smaak zal overheersen. Het verzacht geïrriteerde slijmvliezen van de luchtwegen waardoor het kan worden gebruikt tegen hoesten.

Waarschuwing: zoethout verhoogt de bloeddruk, dus als je paard al een hoge bloeddruk heeft (bijvoorbeeld als je merrie drachtig is), kan je het beter niet geven. Heeft je paard een lage bloeddruk, dan is het juist goed om zoethout te geven!