Spinnenwebben in je stal gevaarlijk?

/in , /door

Spinnenwebben in je stal zijn gevaarlijkHeb jij veel spinnenwebben in jouw stal? Wat doe jij ermee? Laat je ze lekker zitten, zodat de spinnen weer wat vliegen kunnen opruimen? Niet doen, want spinnenwebben kunnen veel kwaad aanrichten!

Je weet vast wel dat stof brandgevaar kan opleveren, maar wist je ook dat spinnenwebben het vuur geleiden? Door stof of door fijn houtzaagsel wat je misschien gebruikt als bodembedekking, kan, in combinatie met een lichtbron, brand ontstaan. Soms worden er bouwlampen gebruikt in stallen en die lampen worden na een tijdje heel heet. Als daar stof omheen dwarrelt, of er zitten spinnenwebben omheen, dan kan er zomaar een stofexplosie plaatsvinden.

Een stofexplosie is een explosieve verbranding van stof, met zuurstof uit de lucht. Wanneer stof en lucht in een bepaalde verhouding aanwezig zijn en er een ontstekingsbron aanwezig is, bijvoorbeeld in de vorm van een statische ontlading, kan een explosie plaatsvinden. Een stofexplosie lijkt op een gasexplosie, maar is vaak veel krachtiger. Dit heeft in het bijzonder te maken met het optreden van secundaire stofexplosies. De primaire veelal wat lichtere stofexplosie, wervelt ander stof op tot een nieuwe, explosieve stofwolk. De secundaire stofexplosies kunnen zo met hoge snelheid door de hele stal razen. Spinnenwebben geleiden het vuur horizontaal van de ene box naar de andere en wanneer ze naar beneden vallen, nemen ze ook weer stof en strootjes mee en dit alles verplaatst het vuur ook nog eens verticaal (van boven naar beneden).

Om brand te voorkomen en beperken is het dus belangrijk om de spinnenwebben in je stal te verwijderen. Dit kan je doen met een stofzuiger of een bezem. Nadeel van de bezem is dat je kans hebt dat de spinnenwebben naar beneden vallen. Je kunt stofnesten voorkomen door de spullen die je niet zo vaak nodig hebt, op te slaan in afsluitbare kasten. De verzorgers van de Paarden Oppas Service komen bij veel paardenhouders en te vaak zien we nog dat mensen bijvoorbeeld allerlei potjes en borstels bovenop kasten leggen. Dat is vragen om stofnesten! Preventie begint bij een opgeruimde omgeving. Ook komen we nogal eens ondeugdelijke elektrische installaties/verlichting tegen. De bedrading van lampen is soms beschadigd en ook worden er weleens kabelhaspels gebruikt in de stallen, waarbij de haspels niet helemaal uitgerold zijn. Wanneer de kabel warm wordt, kan deze kortsluiting veroorzaken, doordat de kabel langzaam smelt. Rol de haspels altijd helemaal af! Dit geldt met name voor de hobbyhaspels van 5 – 10 meter.

Verder is het belangrijk dat je de stal regelmatig veegt, want hooi en stro geleidt brand natuurlijk als de beste! Plaats rookmelders in je stal, die in verbinding staan met een alarmcentrale. Heb je stallen aan huis, dan kan je de rookmelders in je stal zelfs koppelen aan die in je huis, door middel van het Verisure systeem. Ontstaat er brand in één van de ruimtes waar een rookmelder is, dan zullen alle rookmelders dat door een spraakmelding aan je doorgeven. Daarnaast word de alarmcentrale automatisch op de hoogte gesteld en ontvang je een sms-je, zodat je weet dat er brand is, ook als je niet thuis bent. Voor meer informatie of het bestellen van een Verisure systeem, klik hier.

Als het even kan, zorg dan dat je stal twee uitgangen heeft, zodat je jezelf en je paard in veiligheid kan brengen als er brand uitbreekt. Leg blusdekens neer en zorg dat je brandblussers hebt hangen die niet over datum zijn! Bekijk de uitleg op de blusapparaten, zodat je weet hoe je ermee om moet gaan. En bovenal: mocht er brand uitbreken, houdt het hoofd koel! Eerste prioriteit is natuurlijk om je paard in veiligheid te brengen: hij is compleet op jou aangewezen.

We hopen dat je nooit brand in je stal zult meemaken, maar neem onze adviezen ter harte, zodat je jezelf nooit hoeft te verwijten dat je niet de juiste voorzorgsmaatregelen hebt genomen!

Over kastanjes en de Aesculus Hippocastanum

/in , /door

Voor de mensen die veel weten op hippisch gebied, heb ik een vraag: Weet jij wat Aesculus Hippocastanum is?witte paardenkastanje
Aesculus Hippocastanum is een gewichtige naam voor een paardenkastanjeboom! Maar waarom heet de kastanjeboom nou een paardenkastanje? Wat heeft dit met paarden te maken? De Latijnse naam is waarschijnlijk uit het Turks afkomstig en betekent ‘paarden die kastanjes eten’. Als je goed kijkt, zie je op de bladsteel ook een tekening in de vorm van een hoefijzer.

De vrucht van de paardenkastanjeboom werd vroeger veel aan paarden gegeven om ze van de hoest te genezen, en ze werden ook aan drachtige merries gevoerd, zodat die een sterker veulen zouden krijgen – vandaar de naam. Let op: de onrijpe kastanjes, de schors en de bladeren zijn voor paarden wel giftig! Rijpe paardenkastanjes kunnen geen kwaad bij paarden. Ook voor schapen, geiten en varkens is de paardenkastanje eetbaar, maar voor mensen is ze giftig. De zaadjes kunnen echter als geneesmiddel gebruikt worden. In de vorm van een tinctuur kan dit gebruikt worden als krampstillend en pijnstillend middel en het heeft daarnaast een sterke werking op de bloedvaten en aders. Ook helpt het tegen reuma, maag- en darmklachten of borstontsteking. Verder kan er een thee van gebrouwen worden die helpt tegen de hoest. De vruchten bevatten saponine en kunnen daarom in poedervorm of als afkooksel gebruikt worden als wasmiddel of shampoo. In Nederland hebben we de witte en de rode paardenkastanje. De witte paardenkastanje bloeit begin mei, de rode omstreeks half mei. Omdat de boom goed bestand is tegen luchtvervuiling wordt de paardenkastanje veel toegepast in openbaar groen. De tamme kastanje is niet giftig voor mens of dier.

KastanjeBij veel boerderijen kun je aan de zuidzijde een grote paardenkastanje aantreffen. Die boom staat daar niet zomaar. Een kastanjeboom is namelijk de favoriete behuizing van een heks. Wanneer vroeger een boerderij gebouwd werd, dan werd direct naast de boerderij een paardenkastanje geplant. Men dacht dat heksen die over de uitgestrekte heidevelden zwierven, op gezette tijden een toevluchtsoord zochten en geloofde dat je heksen rust kon bieden en gunstig kon stemmen door een kastanjeboom te planten. De heks zou hierin haar intrek nemen en dan de boerderij, de bewoners en het vee met rust laten. Overdag roesten uilen graag in deze boom. Vroeger dacht men vaak dat uilen vermomde heksen waren.
Wanneer je een glimmende kastanje in je zak bij je zou dragen, zou dit negatieve energie afweren en het zou helpen tegen reuma klachten. Wel op tijd vervangen: als hij dof wordt, is het tijd om hem te vervangen voor een nieuw, glimmend exemplaar!

Tijd voor een sprookje over de paardenkastanje?
Het is misschien wel 2500 jaar geleden dat er diep in de binnenlanden van Turkije een kudde verzwakte, wilde paarden rondzwierf. Een vrouw zag ze drinken bij een waterpoel en liep op hen af. Ze was een vrouw die niet alleen in de zielen van de dorpelingen kon kijken, maar ook in die van dieren. De mensen waren daarom bang voor haar, sommigen noemden haar een heks.
Zonder geluid sprak ze met de zieke paarden: “Blijf hier wonen, wij geven jullie eten en jullie zullen genezen. In ruil vraag ik de sterke dieren onze lasten te dragen.” De paarden stemden toe en genazen. De kleine kudde groeide uit tot een grote groep sterke paarden die goederen en mensen naar verre bestemmingen bracht. De vrouw en haar man verwierven aanzien en rijkdom.

Op een dag stierf de vrouw en de paarden werden ziek. Ze zweetten, hoestten en waren benauwd. De man besprak zijn zorgen met zijn vier grote zonen. Zijn dochtertje, een nakomertje, had zich in de hoek van de donkere tent verstopt. Ze hoorde dat de zonen in verre streken hulp moesten zoeken en ieder kreeg hiervoor een zak goud.
In de lente reed de eerstgeboren zoon naar de grote tempel, ver weg. Tien dagen achtereen bad hij en hij offerde de zak goud. Bij de paarden veranderde niets.
In de hete zomer reed de tweede zoon naar het gevaarlijke hooggebergte, waar op de hoogste berg een tovenaar woonde. Hij smeekte de tovenaar hen te helpen en gaf zijn zak goud. Bij de paarden veranderde niets.
Die herfst kreeg de derde zoon een droom waarin hem werd verteld dat hij een monster moest doden en diens bloed zou de paarden redden. Van het goud kocht hij de beste wapens en samen met zijn jongere broer doodde hij het monster. Bij de paarden veranderde niets.
Vele paarden stierven en het gezin verloor haar fortuin. De mensen werden bang voor de vreemde familie, waar een doem op leek te rusten.

Die winter besloot het meisje, hoewel nog maar 10 lentes oud, zelf hulp te gaan zoeken. Met een stuk brood en een zak water verliet ze ’s morgens stilletjes de tent en liep de hele dag door de Paardenkastanjeheuvels tot ze ’s avonds op een helling in een bos tegen een boom in slaap viel. Vroeg in die nacht schoot ze wakker van een ijselijke kreet en zag nog net dat een heks uit de boom vloog. Angstig verstopte ze zich in een holle boom en toen ze de volgende dag te voorschijn kroop, keek ze recht in de ogen van een grote uil. De uil straalde zoveel gezag uit, dat ze ging zitten en het verhaal vertelde over de rampspoed. “Ik heb je moeder gekend, lieve kind” sprak de uil. “de oplossing van je probleem ligt hier. Let goed op.” De uil sloot zijn ogen en bleef onbeweeglijk zitten.
Op dat moment viel er uit de boom een blad op haar voeten. Gedachteloos speelde ze met het blad. Plotseling zag ze dat het einde van de bladsteel de vorm had van een paardenvoet. Ze klom in de oude boom en zag dat op de plaatsen waar de bladeren waren afgevallen, paardenhoeven gedrukt stonden. Dit was een paardenboom! Midden in de boom ging ze op een dikke tak zitten en zei: “Boom, luister, je bent een paardenboom, ik zie overal paardenhoeven op je takken. Alleen jij kunt me helpen!”

Ze vertelde het verhaal van de paarden. Er viel iets hards op haar hoofd, en nog één en nog één: de boom regende plotseling stekelige bolsters! En niet alleen uit haar boom, uit alle bomen in het bos vielen stekelige noten. “Dat moet de oplossing zijn,” dacht ze, “maar wat moeten de paarden met die stekelige noten?” Snel klom ze naar beneden en danste tussen de bomen door en riep: “Dank je wel, dank je wel, maar vertel me wat ik hiermee moet doen?” Toen zag ze dat een aantal van de stekelige bolsters openbarstten.
De vader en zijn zonen waren vreselijk ongerust en zochten het meisje. Ze hoorden haar roepen in het dal en dichterbij gekomen zagen ze haar dansen. ”Deze boom heeft de oplossing gegeven! Kijk!” en ze liet de glanzende bruine zaden zien. “Deze grote zaden moeten de paarden eten om beter te worden.”
En zo geschiedde. Sindsdien geven Turkse paardenhouders aan zwetende, hoestende, kortademige paarden deze kastanjes. En omdat ze zo goed voor paarden zijn, krijgen drachtige merries ze ook, waardoor de veulens sterk ter wereld komen.

Bron sprookje: Natuurverhalen.nl

Kurkuma is goed voor je paard!

/in , /door

De Paarden Oppas Service raadt aan: kurkuma voor je paardCurcuma longa is een plant uit India waaruit de specerij kurkuma of koenjit (de Maleise naam) gewonnen wordt. Vroeger werd het tarmeriek genoemd. Kurkuma wordt gemaakt van de wortel van de plant. Het is een vast bestanddeel van kerriepoeder (curry) en geeft hieraan zijn gele kleur. Kurkuma wordt in Azië niet alleen gebruikt om rijst mee te kleuren, maar schijnt ook te werken als medicijn tegen allerlei ziektes, zoals trombose, artritis en hersenaandoeningen, waaronder de ziekte van Alzheimer en Parkinson. Kurkumapoeder wordt in India (naast de culinaire toepassing) gebruikt voor de behandeling van wondjes en schrammen en de behandeling van lever- en galproblemen, geelzucht en algemene spijsverteringsklachten.

Curcumine, het belangrijkste bestanddeel van het specerij kurkuma, is een (wonder)middel dat als oplossing voor allerlei kwalen kan dienen. Ook voor je paard! In honderden in-vitro en dierstudies zijn de geneeskrachtige eigenschappen van curcumine vastgesteld. Curcumine heeft antioxidatieve, ontstekingsremmende, immunomodulerende, wondhelende, ontgiftende, leverbeschermende, ontkrampende, neuroprotectieve, spijsverteringsbevorderende, antimicrobiële eigenschappen.
Bij paarden wordt kurkuma vaak ingezet ter heling en ondersteuning. Bij verstuikingen of spierpijn kan je een compres van kurkuma, citroen en zout aanbrengen bij je paard. Dan zijn de klachten sneller verholpen!

Je kunt kurkuma goed oraal toedienen bij je paard. Organische kurkuma is het beste: daar zit tussen de 3 en 5% curcumine in, de minimale hoeveelheid werkzame stof. Kurkuma wordt van nature niet zo goed opgenomen door het lichaam, maar als je het aanbiedt in combinatie met zwarte peper (en eventueel vetten in de vorm van kokosolie of lijnzaadolie) neemt het lichaam het wel goed op. Heeft je paard last van stijfheid, artritis of kan hij gewoon wel wat ondersteuning gebruiken, geef hem dan een mix van kurkuma en zwarte peper, gemengd met wat lijnzaadolie. Je kunt dit eventueel door het voer doen. Hierbij een recept voor kurkuma koekjes en een kurkuma pasta. Deze laatste kan je door het voer van je paard doen.

Kurkuma koekjes
Van kurkuma met havermout, wortel, zwarte peper, fenegriek en knoflook kan je hele gezonde koekjes maken voor je paard! De paarden vinden ze heerlijk en het kost niet veel om ze te maken. Dit is wat je nodig hebt:

– 100 gram havermoutKurkumakoekjes
– 150 gram geraspte wortel
– 130 gram volkorenmeel
– 3 teentjes knoflook, geperst
– 1 theelepel kurkuma
– 1 theelepel fenegriek
– Klein beetje zwarte peper
– 125 ml lijnzaad olie
– Eventueel een geklutst ei en nog wat water
• Alle ingrediënten in een kom doen en goed kneden
• Vorm er een staaf deeg van, die je in huishoudfolie doet. Dit laat je opstijven in de koelkast
• Daarna plakjes van snijden en op de ingevette bakplaat leggen
• In een voorverwarmde oven op 180 C in ca. 20 minuten de koekjes lichtbruin laten bakken
• De koekjes na het bakken even laten afkoelen voordat ze van de bakplaat worden gehaald

Gouden goedje
Je kunt ook een kurkuma pasta maken. Het is een dikke saus met een gouden kleur. Wij noemen het ons ‘Gouden Goedje’. Per dag geef je je paard 2 theelepels van het Gouden Goedje door het eten.

Ingrediënten
4 eetlepels organische kurkuma poederDeze pasta is gemaakt van kurkuma
250 ml water
1,5 theelepel zwarte peper
70 ml kokosolie
Doe de kurkuma in een pan met het water. Verwarm dit mengsel op een laag vuur. Blijf roeren tot er een dikke pasta ontstaat. Dit duurt 6 tot 10 minuten. Voeg dan de peper en olie toe en roer dit goed door. Neem de pan van het vuur en laat het mengsel afkoelen. Je kunt de pasta in een potje doen en in de koelkast bewaren. Het is dan nog 2 weken houdbaar.

Tip: je kunt het Gouden Goedje ook invriezen in ijsblokjes. Een dag voor gebruik laat je dan een portie ontdooien.

Gouden goedje ingevroren

 

Ga op de Griekse toer met Fenegriek!

/in , /door

Ooit van gehoord? Het is Grieks en goed voor je paard! De Latijnse naam is Trigonella foenum-graecum, wat ‘Grieks hooi’ betekent. Fenegriek is een uit Egypte afkomstig kruid met goede vetzuren, waarvan de zaden door de oude Grieken gemengd werden door het hooi van hun paarden, wat resulteerde in een glanzende vacht én een betere conditie.

 

Fenegriek

Fenegriek: goed voor je paard!

Fenegriekzaad is rijk aan vetten, maar ook aan vitamine A, B, C, E, kalk en fosfor en is heel voedzaam. Heden ten dage wordt het kruid nog steeds ingezet ter verbetering van de algehele conditie van het paard en om wondjes, abcessen, artritis, bronchitis en spijsverteringsproblemen te verhelpen. Heeft je paard reumatische klachten, dan kan je fenegriek uitwendig gebruiken, door de gedroogde, geplette zaden te verwerken in een papkompres. Werkt ook goed voor het verwijderen van dorens. Fenegriek werkt desinfecterend en verzachtend. Ook hebben de zaden een positieve werking op de melkproductie. En het verbetert de conditie van de merrie na de bevalling. Je kunt het beter niet geven als je merrie drachtig is, want het kan de baarmoeder prikkelen.

Heeft je paard gevoelige luchtwegen, doe dan een schepje fenegriek door het voer. De aanbevolen dosering is 30 gram per dag. ’s Winters staan paarden meestal op stal, en dan zullen de luchtwegen eerder geprikkeld raken, dus je kunt er voor kiezen om het alleen ’s winters te geven, of als ze wat hoesten. Als je het kruid het hele jaar door geeft, kan je paard er immuun voor raken en dan heeft het natuurlijk niet meer de gewenste uitwerking. Het is goed om Fenegriek samen met rozenbottel aan te bieden aan je paard: beide kruiden stimuleren elkaars werkzame stoffen. Rozenbottel is rijk aan vitamine C en biotine en is daardoor goed voor de afvoer van afvalstoffen en het opbouwen van de weerstand van je paard.

Fenegriek en Rozenbottel zijn te koop via het internet of gewoon bij de ruitersportzaak.
Doe je paard een lol en ga op de Griekse toer!

Een ander middel voor paarden met gevoelige luchtwegen is een scheutje walnotenolie of kruidenthee door het voer: dit heeft een bijzonder heilzame werking.
Als je paard een stofallergie heeft, kan je hem beter nat hooi geven én kruidenthee! Je koopt hiervoor Bronchiaal Kruiden, doet hiervan een schepje in een pot warm water, laat dat even trekken en dan doe je deze ‘kruidenthee’ 2 x per dag door het voer.
De AnimaVital Luchtwegen & Weerstandmix is ook een aanrader, evenals de kruiden van Aveve. Bij de kruiden merk je na een weekje verschil. Stop niet meteen als het hoesten ophoudt, maar blijf het nog een tijdje geven, om de longblaasjes de kans te geven om goed te genezen.
Met deze goeie zorg is je paard zó weer trèg op zen stekke, dat wil zeggen: hersteld!

Regelmatig DROES uitbraken in Nederland!

/in , , /door

Regelmatig DROES uitbraken in Nederland!

Bijna elk paard heeft wel een keer in zijn leven droes, maar het is zaak om tijdig in te grijpen, om verspreiding te beperken.  Droes is een zeer besmettelijke ziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Streptococcus Equi. Deze bacterie zorgt voor een acute infectie van de voorste luchtwegen waarbij abcessen van de lymfeknopen ontstaan. De lymfeknopen die tussen de kaaktakken liggen en de lymfeknopen die boven de keel liggen worden het vaakst aangetast. Hoe meer paarden bij elkaar, hoe groter de kans dat de ziekte verspreid wordt. Dit gebeurt meestal door gezamenlijk gebruik van drink- en voederbakken. Of via de mens. Omdat de incubatietijd 3 tot 14 dagen kan zijn is het lastig vast te stellen of een paard besmet is.

Je kunt een besmet paard herkennen aan een aantal symptomen:De Paarden Oppas Service over droes

– loopneus (in de eerste instantie helder, maar na een paar dagen pusachtig)

– hoesten en snurken

– verminderde eetlust. Eten kan ook via de neus terugkomen, door slikproblemen

– koorts

–  pijn in de hals, te herkennen aan de lichaamshouding: paard houdt de hals vaak gestrekt

– lymfeknoopzwellingen of –abcessen

De Gezondheidsdienst voor Dieren (in Deventer) biedt naast de DNA-test en het bacteriologisch onderzoek nu ook de ELISA-test aan voor droes. Dit is een nieuwe diagnostiek voor het aantonen van antistoffen tegen de droesbacterie in bloedserum. Bijna alle paarden ontwikkelen enkele weken na infectie antistoffen en komen daardoor positief uit de test. Bij dragers blijven de antistoffen langdurig aanwezig.

Droes is voor het paard erg pijnlijk. Raadpleeg snel een dierenarts als je vermoedt dat je paard droes heeft, want in een vroeg stadium kan het nog behandeld worden. Vroeger kreeg een paard met droes meestal een antibioticakuur voorgeschreven, maar tegenwoordig is men daar terughoudend in, aangezien de antibiotica de rijping van de abcessen vertraagt. In de meeste gevallen is het beter om de abcessen door te laten breken. De abcessen kunnen zelf rijpen, of de dierenarts opent ze. Benauwdheid kan bestreden worden met medicijnen. Als deze niet het gewenste resultaat opleveren, dan kan er een tracheotomie geplaatst worden (een buisje in de luchtpijp), waardoor het paard kan ademen tot de zwelling in de luchtwegen is afgenomen.

In uitzonderlijke gevallen kan droes fataal zijn. De bacterie kan nl. via het bloed elders in het lichaam terecht komen en abcessen veroorzaken in de spieren, de organen of de buikholte (let op koliek verschijnselen!). Als dat gebeurt is de kans klein dat het paard dit overleeft.

Meestal krijgen paarden op jonge leeftijd droes en bouwen dan een vorm van immuniteit op, maar deze is niet levenslang, dus oudere paarden kunnen het ook (weer) krijgen. Je kunt je paard vanaf de leeftijd van 4 maanden laten inenten, maar daarover zijn de meningen verdeeld: in sommige gevallen is het wenselijk, maar naast de voordelen zijn er ook nadelen aan verbonden, dus bespreek de situatie van jouw paard goed met je dierenarts!

Om besmetting te voorkomen kan je je paard het beste uit een eigen drinkbak laten drinken en niet in de buurt van andere paarden poetsen en opzadelen. Stallen kunnen het beste de nieuwe paarden tijdelijk apart zetten en jongere paarden permanent apart te zetten. Als een paard genezen is, kan het toch nog tot 6 maanden besmettelijk zijn voor andere paarden!!

Waaraan kan ik zien dat een paard ziek is?

/in /door

Een paard kan zich op verschillende manieren ‘ziek melden’. Als paardenhouder of paardenverzorger is het natuurlijk heel belangrijk dat je deze signalen direct herkent, zodat je gepaste actie kunt ondernemen, zoals luisteren naar de ademhaling en het opnemen van de temperatuur en de hartslag. Indien nodig, kan je vervolgens de dierenarts inschakelen. In rust haalt een paard 8 tot 15 keer per minuut adem en zijn hartslag is doorgaans 36 tot 42 slagen per minuut. Zijn temperatuur is 37,5 graden (bij warm weer en na inspanning kan dit oplopen naar 38 graden). Gebruik altijd een veterinaire thermometer als je de temperatuur van je paard wilt opnemen. Deze thermometer zit aan een touwtje, zodat je hem niet meteen kwijt bent als hij in de anus zou glippen. Bij het legen van de darmen trekken deze samen en dan zou een naar binnen geschoten thermometer dwars kunnen komen te zitten en de darm perforeren, dus let op! Bij hoge koorts kan het paard op de hals en flanken gaan zweten. Dit is koud zweet – anders dan normaal zweet.

Je kunt ook zijn polsslag opnemen. Dit doe je aan de onderkant van de kaak. Aan de onderste rand voel je een kleine inkeping. Ga daar met je vinger twee centimeter naar binnen en dan zou je de kaakslagader moeten voelen (hij is lastig te voelen!). Belangrijk is dat deze krachtig is. De dierenarts heeft natuurlijk veel meer ervaring en zal dat wat makkelijker kunnen vaststellen, maar het kan geen kwaad om je erin te oefenen nu je paard gezond is: dan weet je vast hoe de polsslag hoort te zijn!

Wat zijn de symptomen waaraan je kunt zien dat een paard niet goed in zijn vel zit? Letterlijk: door te kijken hoe hij in zijn vel zit! Een gezond paard heeft een glanzende vacht. Als het paard in kwestie voornamelijk op de wei staat, dan is zijn vacht wellicht wat stoffig en daardoor dof. Dan moet je iets verder kijken: is zijn huid soepel en hangt het losjes om zijn lichaam, of staat het strak? De huid die strak om het lijf staat, geeft aan dat een paard zich niet zo lekker voelt. Ook kan hij zijn staart tussen zijn benen klemmen, alsof hij angstig is. Naast lichamelijke oorzaken, kan het natuurlijk ook zijn dat een paard zich niet goed voelt omdat er geestelijk iets dwars zit. Zo kan hij heimwee of verdriet hebben, of zich eenzaam voelen.

Kijk ook naar hoe een paard kijkt: is zijn blik open en nieuwsgierig of staan zijn ogen dof en is zijn blik naar binnen gekeerd? Gezonde paarden tonen veel interesse in hun omgeving. Zieke paarden verliezen die interesse, staren veel en laten hun hoofd hangen. Ze zijn lusteloos: ze hebben geen zin om iets te ondernemen.

Hoe is zijn eetlust en drinkt hij genoeg? Een ziek paard eet en drinkt minder en loost minder en moeilijker zijn mest en urine. Een paard eet normaal gesproken 2 tot 2,5 % van zijn lichaamsgewicht en drinkt 24 tot 40 liter water per dag. Je kent je paard en weet hoe hij zich normaal gedraagt. Als hij uit zijn doen is, controleer het paard dan goed. Kan je hem nog steeds overal aanraken, of zijn er gevoelige plekken?

Soms gaat het vanzelf weer over na een paar dagen (wij hebben ook weleens een dag of wat dat we ons een beetje gammel voelen), maar als het aanhoudt, of het lijkt ernstig, twijfel dan niet en schakel de dierenarts in! Je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen en je wilt geen risico’s nemen, toch?

Ziek paard

Ziek paard

Bescherm je paard met een veiligheidshalster

/in /door

WAARSCHUWING – graag delen!

Paard raakt verstrikt in halster

Paard raakt verstrikt in halster

Mocht jouw paard hoefijzers hebben en je besluit hem met halster aan in de wei te laten, weet dan dat dit kan gebeuren (zie foto). Dit paard krabde zijn kin met zijn achterbeen en bleef met zijn ijzer achter het halster haken. Hij verloor zijn evenwicht en viel tegen de stroomdraad. Gelukkig niet veel lichamelijke schade, maar natuurlijk wel een trauma door de schik. Zet je paard liever zonder halster in de wei (en de stal!), maar mocht je om de één of andere reden toch het halster om willen laten, zorg dan dat je een halster hebt zoals dat in de tweede foto!

Veiligheidshalster

Veiligheidshalster

Dit halster heeft 2 standen: je maakt het klipje naar boven vast als je paard op de wei gaat – dan kan het klittenband losschieten als het paard verstrikt zou raken. Als je het naar beneden vastmaakt, dan kan het paard het zelf niet loskrijgen (bijv. voor als je aan het poetsen bent).

Dit geldt trouwens niet alleen voor halsters! Paarden die last hebben van zomerexceem krijgen soms dekens met ijzeren gespen om de buik en achterhand. Tijdens het rollen (of over een draad springen!) kunnen deze paarden ook met hun ijzers vast komen te zitten in de gespen. Een goed alternatief zijn dekens met klittenband of met elastieke banden met een plastic sluiting. Het gevaar van vast komen te zitten is hierdoor aanzienlijk verkleind, en als ze al vast komen te zitten, breken de banden of schieten ze los.

 

Tellington Touch massage

/in /door
Néé, ik wil geen hoofdstel om!

Néé, ik wil geen hoofdstel om!

Sommige paarden vinden het eng om aan hun hoofd aangeraakt te worden. Deze paarden protesteren vaak bij het omdoen van het hoofdstel. Bedenk dat hier een traumatische ervaring aan ten grondslag kan liggen: misschien is er een keer een bit tegen zijn tanden geslagen, of de oorzaak kan liggen in pijn aan zijn gebit. Het kan ook zijn dat een paard aanraking aan het hoofd probeert te vermijden omdat hij ooit geslagen is. Massage wil dan wel eens helpen. Linda Tellington ontwikkelde de Tellington-touch equine awareness methode. Deze gaat uit van kleine, cirkelende bewegingen rondom de paardenmond. De massage begint aan de buitenzijde van het gezicht, gaat dan via de neusgaten en de lippen geleidelijk over naar de binnenzijde van de lippen en het tandvlees. De rustige, cirkelende bewegingen zijn erop gericht om het paard meer vertrouwen te geven. Zij kunnen problemen veroorzaakt door onnadenkend berijden of een ruwe behandeling wegnemen.

Laat in ieder geval het gebit van je paard minstens twee keer per jaar verzorgen, om ongemakken te voorkomen of te behandelen voor het erger wordt.

Als je moeite hebt met het omdoen van het hoofdstel, masseer dan ook eens de oren van je paard. Je wrijft het oor dan stevig, vanaf de basis tot aan de punt. Dit werkt ontspannend voor je paard. Als hij weigert zijn mond open te doen voor het bit, doe je je rechterhand onder het hoofd door en dan hou je daarmee zijn hoofd bij je, terwijl je het hoofdstel met dezelfde hand naar boven schuift en je met je linkerhand het bit aanbiedt, samen met een stukje appel.

Vliegenspray maak je zelf!

/in /door

Weg met die (steek)vliegen!
Hoe zorg jij dat je paard minder last heeft van vliegen? Probeer dit eens: koop een potje/zakje kruidnagels. Kook de kruidnagels in 1,5 liter water tot er een donkere vloeistof ontstaat. Zeef dit en laat het afkoelen. Vul vervolgens een sprayfles voor de helft met deze vloeistof en vul het aan met natuurazijn (kan je gewoon in de supermarkt kopen!). Spray dit op je paard en kijk maar eens of hij minder last heeft van vliegen! Dit goedje heeft zichzelf al bewezen en kost niet veel! Aanrader! Eventueel kan je nog 5 druppels eucalyptus, teatree- en citroengrasolie toevoegen…het ruikt nog lekker ook!

Kruidnagel

Kruidnagel

De kruidnagel kan vlekken geven, maar die zijn tijdelijk. Azijn wordt juist gebruikt als vlekkenverwijderaar en het kan geen kwaad: dit wordt vaker toegepast op paarden. Je houdt er niet alleen de vliegen mee op afstand, maar je kan er ook de witte staart van je paard echt mooi wit mee krijgen door hem te eerst te wassen met groene zeep, daarna met Biotex en dan uitspoelen met koud water en een beetje azijn!

Je kunt het beste natuurazijn zonder kleurstoffen gebruiken. Geeft geen vlekken – ook niet op witte paarden/schimmels. We hebben het getest! Deze paarden hebben trouwens over het algemeen al minder last van vliegen: onderzoek heeft uitgewezen dat van de 100 steekvliegen er 90 naar paarden met een zwarte of bruine vacht gaan, 7 naar een lichte vacht en 3 naar een bonte/gestreepte vacht (vandaar de zebra-vliegendekens).

Dazen hebben geen reukorgaan, maar andere (steek)vliegen wel – je paard zal je dankbaar zijn als je hem hiermee behandelt!

Is je paard heel gevoelig voor alles wat anders is, dan probeer je het eerst uit op een klein stukje (is sowieso aan te raden bij ieder nieuw product, ook dat wat je bij de ruitersportzaak koopt!). Het ene paard is gevoeliger dan de ander – net als bij mensen: ik kan bijvoorbeeld geen parfum in mijn hals spuiten: daar reageert mijn huid slecht op. Bij haarverfproducten voor mensen staat ook altijd dat je het eerst moet testen op een klein stukje, om te zien hoe haar en huid reageert. Dus wil je voorzichtig zijn, dan pas je de anti-vliegenspray eerst toe op een specifiek stukje! Wellicht overbodig, maar: spuit niet in de buurt van de ogen, want je wilt niet dat je paard branderige ogen krijgt. Gebruik bij zijn hoofd het liefst een spons om dit weermiddel aan te brengen. Sommige paarden zijn sowieso bang van een sprayfles: gebruik dan liever een spons over het hele lichaam.

Dazen: weg ermee!

Weg ermee!

De zorg voor het oude paard

/in /door
Aandacht voor het oudere paard

Aandacht voor het oudere paard

Dankzij goede voeding, preventieve zorg en ontwikkelingen in de medische wetenschap blijven paarden, net als mensen, tegenwoordig langer gezond en actief. Als een paard door zijn leeftijd een wat mindere conditie krijgt, dan is het aan de mensen om hem te helpen. Deze paarden kunnen niet meer zo goed tegen de warmte en zijn extra gevoelig voor kou. Zorg dat je paard een goede schuilplek heeft in de wei, en gemakkelijk bij water kan! Het kan verstandig zijn om je paard in de zomer te scheren (veel oudere paarden hebben ook in de zomer een dikkere vacht), maar daar zijn de meningen over verdeeld. ’s Winters geef je het oudere paard één of twee dekens. De dekens moeten goed passen en regelmatig verwisseld worden, aangezien een ouder paard sneller last heeft van schuurplekken en schaafwondjes.

Als je paard met andere paarden in de wei staat, is het belangrijk dat jij je realiseert dat je paard naarmate hij ouder en zwakker wordt, waarschijnlijk steeds lager in de rangorde komt te staan. Zorg dat hij niet om voer, water of onderdak hoeft te vechten!
Je ouder wordende paard kan vermageren door een verslechterend gebit: laat zijn gebit regelmatig nakijken! De tanden moeten minstens 1 keer per half jaar gevijld worden (bij jongere paarden is dat 1 keer per jaar). Als hij moeite heeft met kauwen, kan je het voer weken, zodat er slobber ontstaat. Voor de benodigde vezels week je gras, hooi of bietenpulp.

Wist je dat het oudere paard minder goed de voedingsstoffen kan onttrekken aan zijn voedsel? Je kunt je paard speciaal voedsel voor senioren geven, maar denk eraan dat je het voedingspatroon geleidelijk aan veranderd. Het spijsverteringsstelsel reageert namelijk minder snel op wijzigingen. Er zijn allerlei soorten licht verteerbaar voer voor oudere paarden verkrijgbaar. Dit voer bevat veel eiwitten, vet en vezels. Je kan zelf maïsolie toevoegen om het vetgehalte te verhogen (ongeveer een kopje per voerbeurt). Het calciumgehalte moet worden verlaagd en het fosforgehalte verhoogd. Geef goed hooi of kuil.

Het oudere paard kan last krijgen van stijve gewrichten, zelfs chronische kreupelheid. Dan kan je hem ontstekingsremmers geven en gewrichtssupplementen. Goed bekappen is belangrijk, want oudere paarden krijgen snel last van het scheepvormig been en hoefbeen. Wat ook kan helpen zijn massages, chiropractie of accupunctuur. Laat je paard veel buiten lopen en zorg dat hij een grote stal heeft met dikke, stevige bodembedekking, zodat hij makkelijk kan gaan liggen om uit te rusten en makkelijk kan opstaan.