Het paard: idool van Pennymeisjes en de oude Kelten

Pennymeisjes volgen een eeuwenoude traditie

witte paard van Uffington, uitgelicht door de Paarden Oppas ServiceWe kennen allemaal wel de Pennymeisjes, die helemaal idolaat zijn van paarden. Hun kamer hangt vol paardenposters, ze hebben een paardenagenda, ze tekenen paarden, praten over paarden en brengen zoveel mogelijk tijd door bij de paarden. Maar dat is echt niet iets van de laatste decennia! Wist je dat de Kelten paarden vereerden?

 

In verschillende delen van Engeland zijn grote afbeeldingen van paarden in hellingen uitgesneden. Sommige stammen uit de tijd van voor de Romeinen! Het Witte Paard van Uffington in Berkshire is daar een mooi voorbeeld van. Het is een lijntekening van een paard, in sierlijke lijnen uitgesneden uit het gras en wit door de onderliggende kalklaag. De afbeelding is bijna 125 meter lang en eigenlijk alleen maar goed te zien vanuit de lucht. Het Witte Paard van Uffington dateert van rond 1000 voor Christus en is mogelijk gemaakt om de goden te eren (wat zou verklaren waarom het alleen goed te zien is vanuit de lucht). De afbeelding lijkt erg op het paard dat op Keltische munten van omstreeks 1500 voor Christus stond. Aangenomen wordt dat deze snijwerken bij de Keltische verering van paarden hoorden.

 

Hoewel de Paarden Oppas Service niet ter plaatse is en de schepper van het paard al lang niet meer leeft, wordt het Paard regelmatig onderhouden: de traditie dicteert dat de lokale landheer eens in de zeven jaar een opknapbeurt moet organiseren en financieren, waaraan de gehele lokale bevolking deelneemt. De laatste jaren is het een folkloristische gebeurtenis geworden ten behoeve van de lokale toeristenindustrie en gaat de gebeurtenis vergezeld van een kaasmarkt met oude ambachten en lokale producten.

 

Je kunt je afvragen in hoeverre het nu nog om het Paard gaat. Het lijkt er namelijk op dat men het tegenwoordig belangrijker vindt om munt te slaan uit een oude traditie. Dat het dus een commercieel gebeuren is geworden, zoals zo vele vieringen (wat dacht je van Kerst?). Toch blijft het leuk om te lezen over oude tradities en waar ze vandaan komen. En dan is zo’n feestdag een welkome doorbreking van de dagelijkse routine. Want een feestje is toch altijd leuk? Je kan het zo gezellig maken als je wilt.
De Paarden Oppas Service wenst je hele fijne feestdagen toe!

Foto van Dan Huby.

Hoefkatrol

De Paarden Oppas Service over hoefkatrolWist je dat ieder paard hoefkatrol heeft? Maar gelukkig hebben ze niet allemaal een hoefkatrolontsteking!
De hoefkatrol is een deel van de hoef en bestaat uit het hoefbeen, kroonbeen, de diepe buigpees, de slijmbeurs, ligamentjes en het straalbeen. De hoefkatrol maakt het mogelijk om de ondervoet te kunnen buigen. Is er sprake van een hoefkatrolonsteking, dan is de slijmbeurs chronisch geïrriteerd geraakt doordat het kraakbeen rafelig is geworden ten gevolge van de slijtage. Het komt het meeste voor in de voorbenen.

Wat zijn mogelijke oorzaken?

Hoefkatrolontsteking ontstaat door een (chronische) overbelasting van het hoefkatrolapparaat. Je ziet het bijvoorbeeld vaak bij springpaarden: bij de landing na een sprong veert de ondervoet zo ver door dat de kogel bijna de grond raakt. Dit is een enorme belasting voor de ondervoet. Een andere reden kan overgewicht zijn – dit kan leiden tot een overbelasting van de hoefkatrol. Het kan ook een storing in de ontwikkeling van de groei van het paard zijn. Ook het te vroeg gaan beleren van een jong paard kan zorgen voor overbelasting. Als een paard vaak op harde grond traint, zal hij gevoeliger zijn voor hoefkatrolontsteking. Het kraakbeen zal dan immers sneller slijten. Door verkeerde hoefverzorging kan er ook een disbalans ontstaan in de belasting van de benen van het paard, wat kan resulteren in hoefkatrolontsteking. Voeding kan een geleider zijn: veel snelle koolhydraten kunnen ontstekingsbevorderend werken.

Mogelijk speelt er ook een erfelijke component in het optreden van hoefkatrolontsteking. Er is een theorie dat hoefkatrolontsteking is ontstaan door een verkeerd fokbeleid: ‘Het komt niet voor niets het meeste voor bij KWPNers. Ooit werden er drie hengsten ingezet die het vererfden bij de omvorming van het Gelderse en Groninger paard naar het hedendaagse KWPN-sportpaard. Vanuit deze combinatie ontstond hoefkatrolontsteking. l’Invasion, Koridon XX en Duc de Normandie gaven het door. Voordat deze paarden in Nederland dekten, kende men geen hoefkatrolontsteking.’

Wat zijn de symptomen?

Kreupelheid hoeft niet het eerste symptoom te zijn waaraan je merkt dat er iets mis is. Je kan merken dat je paard pijn heeft tijdens het trainen, met name bij het maken van korte wendingen of bij lange/intensieve trainingen. Je paard gaat dan krampachtig lopen en zal wat verstijven in de benen. Je paard kan ook een afwijkende stand van de benen hebben: die staan dan niet meer recht. Vaak leunt het paard wat achterover om zo de pijnlijke voorbenen te ontzien. De voorbenen worden vaak meer belast en hebben daardoor een grotere kans op hoefkatrolontsteking.

Diagnose en behandeling

Röntgenfoto’s en echo’s kunnen aangeven of het hier om een hoefkatrolonsteking gaat. De dierenarts kan dan ontstekingsremmers of kruiden geven, die tevens pijnstillend werken. Neem de tijd om je paard te revalideren!

Voor de genezing van ziekten en ontstekingen in het algemeen is een goede doorbloeding essentieel. Bij hoefkatrolontsteking is een goede doorbloeding van de hoeven belangrijk. Als een paard lang op stal staat, zal de doorbloeding van zijn hoeven minder zijn. Tijdens beweging stroomt er meer bloed door de hoeven en hierdoor zetten de hoeven uit. Hoefijzers kunnen deze natuurlijke functie tegenwerken.  Het hoefmechanisme is van groot belang voor de bloedvoorziening van het hele paardenbeen. In 5 stappen wordt er mogelijk zelfs een liter bloed door de hoeven gepompt. Regelmatig bewegen is dus stimulerend voor het herstel van je paard. Paarden die in het wild leven, slapen maar een uur per dag. Zij houden het hoefmechanisme aan het werk door veel te bewegen. De hoeven zetten uit en krimpen in tijdens het lopen. Dit zorgt voor een goede doorbloeding, wat de kans op ontstekingen reduceert. Wat wij hiervan kunnen leren is dat regelmatig bewegen nodig is voor het welzijn van het paard.

Want natuurlijk is het essentieel om naar de oorzaak te kijken en die, waar mogelijk, weg te nemen.

Voorkomen is beter dan genezen

Wat betreft voeding: zorg dat je paard niet te zwaar is en geef hem voldoende omega 3-vetzuren en gamma-linoleenzuur. Dat werkt ontstekingsremmend. Zie ons blog over de spijsvertering van paarden.
Als snack kan je af en toe Hennep Bites geven. Die zijn rijk aan vezels, omega’s 3-6-9, essentiële aminozuren, natuurlijke vitaminen A, B1,2,3 en 6, vit. C, D,E en minerale sporenelementen.

Wat betreft hoefmanagement: zorg voor goede bekapping en hoefverzorging.

Wat betreft training: beleer je paard niet te vroeg, doseer de trainingen (liever vaker en korter) en werk op zachtere grond.

In het kort: goed voedings-, hoef- en trainingsmanagement toepassen verkleint de kans op hoefkatrolontsteking en helpt bij het herstel.
Je paard is afhankelijk van jou, dus zorg dat hij niet de dupe wordt van jouw verkeerde gewoontes! Neem jouw aanpak eens goed onder de loep (haal er evt. een professioneel bij) en kijk eens of er punten ter verbetering te vinden zijn. Jouw paard zal je dankbaar zijn en jij zult langer van hem kunnen genieten!

Wat iedere paardenhouder weten moet over de spijsvertering

Wat moet je weten van de spijsvertering van het paard?

Voor iedere paardenhouder en verzorger is het belangrijk om de basis van de spijsvertering te kennen. Hoe beter je deze kent, hoe beter je voor je paard kan zorgen. We weten allemaal wel dat een paard met name ruwvoer moet eten. Maar waarom eigenlijk? Daarvoor moeten we eerst de geschiedenis van de evolutie van het paard in.

Wat leert de geschiedenis ons?

De eerste paardachtigen zijn al 60 miljoen jaar geleden ontstaan. Grofweg circa 3,5 miljoen jaar geleden is het paard ontstaan waar onze huidige paarden lijken. Uit de inrichting van hun spijsvertering en de vormgeving van hun gebit blijkt dat deze oerpaarden leefden op moeilijk verteerbare grondstoffen. Hun basisdieet bestond uit vele grassoorten en verschillende soorten bladeren, struiken, andere plantensoorten, knollen, bast en vruchten. In de afgelopen millennia is er nauwelijks iets veranderd aan de spijsvertering of gebit van het paard.

Ontwikkeling van het dieet door invloed van de mens

Door domesticatie is de voedselconsumptie wel veranderd. Toen het paard als werkpaard diende, begon men granen bij te voeren, omdat er weinig tijd was om voldoende ruwvoer te eten. Granen bevatten zetmeel en geven daardoor snel en veel energie. Granen zijn de zaden van grassen – ze kunnen prima door het paard worden verteerd. Maar een paard kan maar een bepaalde hoeveelheid verwerken. Het graan moet namelijk enzymatisch worden verteerd en de alvleesklier maakt maar een beperkte hoeveelheid van de hiervoor benodigde enzymen aan.
Vanuit deze ontwikkeling in de geschiedenis is het krachtvoer ontstaan wat we nu kennen. Helaas heeft menig krachtvoer niet meer dezelfde kwaliteit als vroeger. Daarover later meer.

 De belangrijkste kennis over de spijsvertering

Tanden: Voor de juiste maling van het voer dient het gebit in goede staat te zijn. Het is wijs om de tandarts minimaal 1 maal per jaar de tanden te laten bijwerken.

Maag: Een paard moet 16 uur per dag kunnen kauwen op ruwvoer (hooi en/of gras). Krijgt een paard te weinig ruwvoer of staat hij langer dan 2 uur zonder, dan verzuurt de maag. Dat komt omdat het lichaam non-stop zuren aanmaakt. Wordt dit niet geneutraliseerd met speeksel en voeding, dan kan dat bijvoorbeeld maagzweren veroorzaken.

Dunne darm: Hier worden de koolhydraten, eiwitten en vetten afgebroken door enzymen. Wanneer niet alles in de dunne darm verteerd wordt, komt dit onverteerd in de blinde en dikke darm terecht. Dit verstoort de vertering in deze gebieden en bemoeilijkt de opname van voedingsstoffen.

Galblaas: Gal is een vloeistof die vetten afbreekt die via voeding in het lichaam terechtkomen, waardoor deze door de darm opgenomen kunnen worden. Bij een mens wordt gal opgeslagen in de galblaas en in de dunne darm geknepen als men eet. Een paard heeft echter geen galblaas! Het gal komt 24/7 direct de dunne darm in. Dit is logisch: paarden in het wild besteden minimaal 16 uur per dag aan eten. Het is voor het lijf dus niet nuttig om het gal tijdelijk op te slaan, want het moet het overgrote gedeelte van de dag beschikbaar zijn. Een direct gevolg hiervan is dat het onverstandig is om grote hoeveelheden olie bij te voeren in een voerbeurt.

De blinde & dikke darm: Hier wordt het ruwvoer grotendeels door middel van bacteriën verteerd. De voedselbrij gaat zeer traag door dit gedeelte van het stelsel heen. Op deze manier kan het lichaam uit arm en moeilijk verteerbaar voedsel toch veel voedingsstoffen onttrekken. Doordat de verschillende bacteriestammen de darm bevolken kan je nooit zomaar wisselen van voeding (ook ruwvoer niet). Elke stam heeft een functie en bij veranderingen moeten de stammen de tijd krijgen zich te verhouden tot de nieuwe voeding die binnenkomt.

Welke voeding past bij dit spijsverteringstelsel?

Dat is voeding die een paard in de natuur ook zou eten (zoveel mogelijk in onbewerkte vorm). Vooral veel soorten grassen en kruiden. Maar ook zaden met schil, granen in kaf, boomschorsen en bladeren, vruchten en mineraalhoudende grondstoffen passen in het dieet.

En welke voeding moet je zoveel mogelijk uit de weg gaan?

De industrie heeft een breed spectrum aan bewerkingen bedacht, zogenaamd om de “opname” te verbeteren. Hierbij moet je denken aan gepofte tarwe, getoast lijnzaad, ontsloten maïsvlokken en ga zo maar door. Door deze bewerkingen verliezen de grondstoffen hun kracht en moeten er allerlei (meestal synthetische) vitaminen en mineralen toegevoegd worden om nog tot een enigszins voedzaam resultaat te komen.

Vaak zie je dat er veel gebruik wordt gemaakt van restproducten, zoals kortmeelpallets, sojaschroot, tarwegries, enzovoort. Een brok, biks, balancer of muesli wordt volgestopt met restproducten waar vervolgens weer een hoop synthetische vitaminen en anorganische mineralen worden toegevoegd. Dit houdt de het eindproduct wel betaalbaar, maar gezond is het niet.

En dan heb je nog te maken met de kwaliteit van de grondstoffen. Veel producten worden gemaakt van GMO grondstoffen of van met pesticiden bespoten gewassen. Dit is een directe belasting voor het lijf en naast het feit dat het niets toevoegt, is het zelfs schadelijk op de langere termijn. Ook worden deze gewassen vaak op uitgeputte landbouwgrond verbouwd. Hierdoor hebben deze planten veel minder inhoudsstoffen dan biologische gewassen.

Verder moet je kijken naar de samenstelling. In hoeveel producten zit er een groot aandeel mais? En ook suiker/melasse wordt vaak als bindmiddel of smaakmaker gebruikt. En wat dacht je van conserveringsmiddelen als E321 en E320? Ook niet wenselijk in het paardenlijf!

Dit allemaal wetende, wat is dan wel gezond?

De Paarden Oppas Service over voedingGa voor onbewerkte grondstoffen van goede kwaliteit, in de juiste samenstelling, zonder synthetische toevoegingen. Een geschikte basis voor een paard dat dagelijks een uurtje in de bak werkt en voldoende kwalitatief ruwvoer eet, is heel gemakkelijk samen te stellen: dagelijks een handvol kruiden van de Iedere dag mix van Terra Pura, aangevuld met een beetje muesli van Bio-Ron. Daarnaast hang je een Himalaya liksteen, een bakje met Keltisch zeezout en één met Veendrenk op in zijn stal of paddock. Zo kan het paard zelf kiezen welke mineralen hij aan wil vullen en heb je geen kans op overschotten.

Dat is alles! Simpel, supergezond en het bevat alle benodigde vitaminen en mineralen van natuurlijke oorsprong. Hiermee houd je je paard gezond op de korte en langere termijn.

Heb je nog vragen?

Uiteraard zouden we nog veel uitgebreider kunnen ingaan op dit onderwerp. Er zijn ontzettend veel uitzonderingen of toevoegingen, maar dat past uiteraard niet allemaal in één blog. Op purehorse.nl staat veel informatie over gezonde voeding. Mocht je nog vragen hebben, voel je vrij om deze te stellen. Je kan daarvoor mailen naar info@purehorse.nl.

Dit is een Gastblog van Jantine Steehouder, directeur van Pure Horse

 

 

MEDIHONEY® Wondgel

Medical Honey van MediHoney nu te koop bij de Paarden Oppas ServiceMEDIHONEY® is een verbazingwekkend effectieve wondgel, die tot voor kort alleen nog maar verkrijgbaar was voor de veterinaire markt. Maar nu kan je deze superwondgel zelf bestellen bij de Paarden Oppas Service! Daar zijn we heel enthousiast over, want het is absoluut een fantastisch product! We hebben de wondgeld zelf al getest en zagen dat het behandelde wondje echt verrassend snel heelde! Fijn om te weten dat het een natuurlijk product is wat geen bijwerkingen kent. Zelfs bij jonge dieren kan het langdurig gebruikt worden als er sprake is van grote wonden.

MEDIHONEY® heelt en reinigt grondig en vermindert littekenvorming. De wondgel is gemaakt van Manuka honing uit Nieuw-Zeeland. Deze honing staat bekend om zijn unieke anti-bacteriële eigenschappen en bevat geen pesticiden. Het is zelfs bewezen dat Manuka honing werkzaam is tegen resistente bacteriën zoals MRSA. Uit verschillende klinische studies is gebleken dat MEDIHONEY® een beduidend snellere wondgenezing geeft dan andere wondzalven of -gels.

De Paarden Oppas Service verkoopt zowel de Medical Honey – 100% antibacteriële honing (voor diepe wonden) als de Antibacteriële Wondgel (voor kleine wondjes).De Paarden Oppas Service verkoopt MediHoney Wondgel

De Medical Honey is samengesteld uit 100% gereinigde en gesteriliseerde Manuka honing. MEDIHONEY® antibacteriële honing is vrij dun en vloeibaar en daardoor uitermate geschikt voor diepere wonden, of voor het bereiken van diepe groeven zoals bij rotstraal. Ook is het een goede ondersteuning voor snelle heling van mok, bijtwonden, snijwonden, schaafwonden, operatiewonden, etc. Je kunt het makkelijk uitsmeren en bij verbandwisselingen kan je het ook makkelijk weer afspoelen.

MEDIHONEY® Antibacteriële Wondgel is samengesteld uit 80% honing en 20% bijenwas. De  wondgel is iets dikker van samenstelling en daardoor geschikt voor meer oppervlakkig gebruik. Deze wondgel wordt gebruikt om wondinfecties te behandelen en te voorkomen.

Uitproberen? Ga snel naar de Shop van de Paarden Oppas Service!

Hilarisch! De bruidegom in de paardenwereld

Haha, wat een grap - www.PaardenOppasService.nlAl surfend op het internet kwam ik een site tegen die vanuit verschillende stoeterijen, dressuur- en handelsstallen in Nederland BRUIDEGOMMEN aanbiedt. Er is zelfs een shortlist van de 10 beste bruidegommen in mijn omgeving. Ik mag invullen wanneer en waar ik een bruidegom nodig heb! ‘Onze bruidegommen staan klaar om u te helpen’. Ze kunnen ‘professionals bruidegommen’ aanbieden, dus dat is heel fijn. Het is dat ik al getrouwd ben!

Ik heb een mailtje gestuurd naar de klantenservice, waarin ik uitlegde dat er een fout gemaakt was in de vertaling, aangezien het Engelse woord ‘groom’ in het Nederlands twee betekenissen heeft: bruidegom én paardenverzorger. Ik kreeg onmiddellijk een automatisch antwoord in het Engels met de mededeling dat er zo snel mogelijk contact met me zal worden opgenomen. Ik zet mijn bruidsschoentjes vast klaar!

Nu vraag ik me wel af hoe deze tweeledige betekenis van het woord ‘groom’ ontstaan is.
Wellicht is het ooit begonnen met een rijke amazone die verliefd werd op haar stalknecht en hem voorstelde aan haar onnozele vriendin, met de mededeling: ‘This is my groom – we are going to get married!’ De onnozele, maar bloedmooie vriendin van Arabella, die niets van paarden afwist en dus niet bekend was met het woord ‘groom’, concludeerde dat dit een ander woord moest zijn voor bruidegom, maar durfde dit niet te vragen, omdat ze haar onwetendheid niet kenbaar wilde maken.
Arabella was de vrouw van een Engelse hertog en zij stond erop dat haar trouwfeest gehouden zou worden in de prachtige tuin van hun geweldige landhuis. Alle edelen uit het land werden uitgenodigd en het bruidspaar werd door haar vriendin aan iedereen voorgesteld als: ‘My dear friend and her groom’.
Vanaf dat moment werd het binnen welgestelde kringen een trend om de bruidegom ‘groom’ te noemen.
Ik  vraag me af hoeveel mensen de term uit onwetendheid abusievelijk gebruikten en hoevelen van hen dit bewust deden, als grap. Maar daar zal ik nooit achter komen!
Best aannemelijk dat de dubbele betekenis van het woord ‘groom’ zo ontstaan is, toch?

Even terugkomend op de site waar de bruidegommen worden aangeboden. Het gaat om een verzamelsite van een Franse startup, die, volgens eigen zeggen, ‘is vooruitgeschoten in de wereldwijde race om de opkomende industrie te domineren en zich heeft ontpopt als één van de meest waardevolle aanbieders van diensten over de hele wereld.’

Bij het plaatsen van mijn aanvraag mag ik het volgende formulier invullen:

Vertel ons meer over uw noden

Wat heeft uw paard nodig?

  • Betimmering
  • Training
  • Algemene verzorging (trimmen, beslaan, enz.)
  • Andere

Welk ras?

  • Kwartier
  • Vlek / Bevlekt
  • Volbloed
  • Arabisch
  • Appaloosa
  • Morgan
  • Andere

Vervolgens heb ik één van de stoeterijen gebeld, die volgens deze site professionele bruidegommen aanbiedt en ik heb gezegd dat ik met spoed een bruidegom nodig heb. Toen de goede man de eerste consternatie te boven was gekomen en ik hem had uitgelegd hoe ik aan zijn contactgegevens was gekomen, hebben we er hartelijk om gelachen. Ik heb hem verteld dat ik eigenaar ben van de Paarden Oppas Service en uitgelegd dat wij een bemiddelingsbureau zijn wat mensen met paarden aan huis de kans geeft om met een gerust hart op vakantie te gaan, in de wetenschap dat hun paarden en andere dieren goed en liefdevol verzorgd worden door één van onze 100 Hippische Verzorgers. Of had ik ‘bruidegommen’ moeten zeggen?
Het aanvragen van een paardenverzorger gaat er bij de Paarden Oppas Service gelukkig héél wat professioneler aan toe!

De eigenaar van de stoeterij was blij met mijn tip wat betreft de vermelding van zijn bedrijf onder de aanbieders van bruidegommen: hij gaat contact opnemen met het bedrijf om zijn naam van deze site te laten schrappen, aangezien hij noch bruidegommen, noch paardenverzorgers aanbiedt. Wij hebben afgesproken dat ik binnenkort bij hem langs ga om samen een kop koffie te drinken en verder kennis te maken met hem en zijn mooie bedrijf!

Wat een incorrecte vertaling op het internet allemaal teweeg kan brengen!

Straks maar eens de dressuurstal bellen die ook op het lijstje staat. Kan ik ze vragen wanneer ze mijn Kwartier kunnen betimmeren!

Natural horsemanship: wat betekent dat?

Natural Horsemanship www.PaardenOppasService.nl

 

Tijdens de intakegesprekken die de Paarden Oppas Service de afgelopen weken voerde met aspirant verzorgers, waren er één of twee kandidaten die niet wisten wat Natural Horsemanship was. Tenminste: ze dachten het niet te weten, maar uit hun verhalen hadden wij al geconcludeerd dat ze juist vanuit de gedachte van Natural Horsemanship met paarden omgaan! Het idee is dat je tijdens het trainen gebruik maakt van het instinct en het denken van het paard. Het is belangrijk dat je paarden kan ‘lezen’ en die informatie inzet om vanuit samenwerking je doelen te bereiken, en niet vanuit dominantie. Kies voor belonen in plaats van straffen en toon respect voor de ruimte van het paard, terwijl je je paard leert jouw ruimte te respecteren. De methode is ontwikkelt na jarenlange observatie van het gedrag van wilde paarden.

Begin vorige eeuw ontstond er in Amerika een andere manier om met paarden om te gaan. Deze manier van denken werd geïntroduceerd door Tom en Bill Dorrance. De broers promootten een paardvriendelijke manier van trainen die destijds in Amerika ongekend was: paarden werden daar door de cowboys op gewelddadige wijze getemd, omdat men geen tijd wilde verliezen. Tom en Bill Dorrance daarentegen benaderden het paard op een respectvolle manier en gaven het paard de ruimte om zelf na te denken en mee te denken. Onder andere de paardentrainers Monty Roberts en Pat & Linda Parelli hebben zich laten inspireren door die ideeën en zij hebben deze manier van omgaan met paarden bekendheid gegeven in de wereld.

Zelf zegt Monty Roberts dat er niet zoiets als ‘Natural Horsemanship’ bestaat: “Het is onmogelijk om iets wat wij doen met paarden natuurlijk te noemen. Paarden horen thuis in kuddes op grote vlaktes. Ik vind het geweldig dat paarden ons de gelegenheid geven om met hen samen te werken, iets wat eigenlijk tegen hun natuur ingaat. Dan zijn wij het aan hen verplicht om goed ‘paardmanschap’ te beoefenen, en daar streef ik dan ook naar.” Monty Roberts observeerde hoe wilde mustangs met elkaar omgingen en concludeerde dat zij duidelijke, effectieve lichaamstaal gebruikten om met elkaar te communiceren, grenzen te stellen, angst te tonen en om irritatie, ontspanning en genegenheid te uiten. Hij besloot deze stille taal in te zetten tijdens zijn trainingen, om deze effectiever en paardvriendelijker te maken en zo de samenwerking tussen mens en paard te stimuleren.

Kelly Marks is de populairste paardenfluisteraar van Engeland. Zij verklaart: “Voor mij gaat het erom dat ik de interactie met paarden bekijk vanuit de denkwereld van het paard en afga op mijn gevoel in plaats van gebruik te maken van brute kracht en angst. Ik heb het beste voor met het paard en doe wat ik kan om de relatie tussen mij en het paard te versterken.”

Hoewel Natural Horsemanship een vlucht nam in de jaren tachtig van de vorige eeuw, zijn de technieken die hierbij gebruikt worden niet nieuw. Goede marketing en de nieuwe communicatiemiddelen die we tegenwoordig hebben, zorgden voor de snelle verspreiding van deze methode. Ook was het onvermijdelijk dat er een reactie moest komen op de keiharde, paardonvriendelijke manier van trainen die de cowboys toepasten in Amerika. Als we verder terugkijken in de geschiedenis, zien we echter dat Xenophon, een Griekse filosoof en leerling van Socrates, al 400 jaar voor Christus het boekje ‘Over de rijkunst’ schreef, waarin hij uitlegt dat je eerst het karakter en temperament van je paard moet begrijpen voordat je hem goed kan trainen. Ook verklaart hij dat dwang (door dominantie en afstraffing) niet de manier is om met een paard om te gaan: hij zag het paard als partner en niet als slaaf. Hij promootte beloning in plaats van afstraffing. Xenophon maakte paarden lenig en flexibel, zowel fysiek als mentaal. ’’Verlies in de omgang met paarden nooit uw zelfbeheersing. Wat onder dwang bereikt wordt, wordt zonder verstand bereikt en is net zo lelijk als het met de zweep slaan en met de sporen porren. Degene die het verstaan met paarden om te gaan, zien er prachtig uit’’.

In de zestiende eeuw (her)introduceerden de Franse ruiters De Pluvinel en De La Guérinière in Europa een paardvriendelijke manier van trainen. Ook vanuit Spanje en Hongarije kwamen nieuwe methodes om op respectvolle wijze met paarden om te gaan. De gedachte dat Natural Horsemanship is ontstaan in Amerika, als reactie op de brute wijze waarop cowboys wilde paarden temden, is dus onjuist.

Zoveel mensen, zoveel meningen: er zal altijd kritiek zijn op hoe mensen zoals Monty Roberts en de Parelli’s paarden trainen. Bestudeer de verschillende methodes en kijk wat je ervan kan leren. Kijk ook eens naar de methode van Klaus Hempfling en Noora Ehnqvist. In juni is er een 3 daagse clinic op een geweldige locatie (zie Facebook: Noora Ehnqvist 3-day clinic in le Midi!). 
Implementeer een aantal methodes en kijk waar jouw paard het beste op reageert. Omdat paarden, net zo goed als mensen, verschillen in karakter en omdat ze ook gevormd zijn door hun ervaringen, zal de ene methode of tip wel bij jouw paard werken en de andere niet. Neem de tijd om je paard te observeren om hem zo beter te leren kennen en stem de manier waarop jij je paard benadert en traint daarop af. Je zult zien dat jullie allebei meer in balans zullen komen. Ieder voor zich én in jullie samenwerking! En wie wil dat niet?

Bevriest het drinkwater van je paard?

Om warm te blijven, eten paarden meer in de winter. Als ze meer eten, gaan ze ook meer drinken. Dan moet water natuurlijk wel beschikbaar zijn! Je moet er niet aan denken dat je paard uitdroogt, terwijl jij dat had kunnen voorkomen! In de stal kan je zowel de aanvoerleiding als de drinkbak aansluiten op een verwarmingssysteem, maar wat doe je met de waterbakken op de wei?

Wat als het water in de drinkbak van je paard telkens bevriest? Als je paard geen toegang heeft tot water, kan dit leiden tot koliek en we weten allemaal dat dit in het ergste geval dodelijk is. Wat kan jij doen om te zorgen dat je paard op het land toch kan drinken, ook al vriest het?

Als je weet hoeveel je paard ongeveer drinkt op een dag, biedt dan tenminste deze hoeveelheid aan in de waterbak op de wei, maar ook niet veel meer: dan kunnen de paarden het water drinken voor het bevriest! Gebruik je een bad of een andere waterbak van groot formaat, dan kan je een deel afdekken.
Er zijn allerlei anti-vriessystemen (denk aan buisventielbakken, verwarmingskabels, -spiraaltjes en – linten, of een echte Thermobar) te koop. Er zijn ook veedrinkbakken op zonne-energie.
Of je kiest voor de geïsoleerde drinkbakken. Deze kosten echter al snel 500 tot 800 euro. Maar er zijn ook goedkopere hulpmiddelen die kunnen helpen.

10 tips om te voorkomen dat het drinkwater van je paard bevriest:

  1. Leg er een rubber balletje in (de wind en/of je paard houdt het in beweging)De Paarden Oppas Service adviseert: hoe je kan voorkomen dat het drinkwater van je paard bevriest
  2. Gebruik een aquariumpomp om het water in beweging te houden
  3. Doe een theelepeltje (Himalaya)zout en wat suiker in de drinkbak
  4. Een kabelwarmer erin (als je geen elektriciteit in de buurt heb, misschien op zonne-energie?)
  5. Druivensuiker in het water
  6. Stenen in de bak
  7. Zonnebloemolie door het water
  8. Kuil of hooi in het water
  9. Isoleer de waterbak
  10. Plaats je waterbak op/in een laag mest => dat produceert warmte!

Over ruinenlust en nachtmerries

Paarden Oppas Service over keuze ruin of merrieGrofweg zijn paardenliefhebbers te verdelen in twee kampen: de liefhebbers van ruinen enerzijds en de mensen die zweren bij merries anderzijds.

Het woord ‘ruinenlust’ heeft hier echter niets mee te maken. Ruinenlust is een Duits woord voor  het romantische genieten van de aanblik van een oude ruïne. In de achttiende en negentiende eeuw wemelde het van de romantische denkers die, door het zien van wat resteerde van de ooit grootse antieke gebouwen, mijmerden over de onvermijdelijke vergankelijkheid van zelfs de grootste wereldrijken. 

Waar het woord ‘ruinenlust’ duidelijk uitleg behoeft voor de meeste van onze landgenoten, is het woord ‘nachtmerrie’ een algemeen bekend begrip.

En dat brengt ons logischerwijs tot de volgende vraag: als een akelige droom geassocieerd wordt met een merrie, betekent dit dan automatisch dat je beter uit de buurt van merries kunt blijven?

Integendeel! Merries hebben vele voordelen boven ruinen. Deze stelling kunnen we onderbouwen met een 15-tal sterke argumenten:

  1. Misschien heeft het met de evolutie te maken, maar in ieder geval is het zo dat merries beschikken over een hogere mate van zelfbehoud. Ze zullen bijvoorbeeld over het algemeen iets minder snel achteruit een sloot inlopen. Dus als je erop kan blijven zitten als ze er vandoor gaan omdat ze schrikken van die tractor, loop je niet zo’n risico om nat te worden.
  2. Vanuit hun zelfbehoud zullen ze ook voorzichtiger zijn op het springparcours en koste wat kost proberen te voorkomen dat ze een balk aantikken, aangezien dit ertoe zou kunnen leiden dat ze een salto moeten maken en op hun rug terecht komen. Dat is voor de springruiter een prettige bijkomstigheid!
  3. Om diezelfde reden zal een merrie (hopelijk) ook eerder wilde weidegenoten ontwijken, in plaats van ze te trachten te charmeren met ruinachtige opdringerigheden. En als dat de hoogte van de dierenartsrekening beperkt, vinden we dat heel verstandig!
  4. Het trainen van een merrie leert ons dat het beter is om in de eerste instantie vriendelijk te vragen of de ander iets voor je wilt doen, dan te veronderstellen dat je krijgt wat je eist – een waardevolle levensles.
  5. Werken met een merrie bevordert je onderhandelingskwaliteiten aanzienlijk, waardoor zich een hele nieuwe wereld aan carrièremogelijkheden opent, van bemiddelaar tot manager van de vredesmissie van de United Nations.
  6. Hiermee zeggen we niet dat een merrie ideaal is, nooit in de modder rolt en al haar mooie vijgen netjes op een stapel in de hoek van haar stal deponeert, maar de meeste merries zijn wel proper.
  7. Een noemenswaardig punt is ook dat je nooit een veulen zult kunnen krijgen van je geliefde ruin, maar die mogelijkheid bestaat in principe wel bij een merrie.
  8. Wat ook fijn is, is dat je een merrie roze bandages en een bling bling hoofdstel om kan doen en dat je dan niet de hele tijd mensen hoeft te corrigeren omdat ze denken dat je op een ruin rijdt.
  9. Merries zijn vaak slimmer en alerter dan ruinen, net zoals dat geldt voor vrouwen ten opzichte van mannen (ik ben dan toevallig een vrouw, maar dat staat hier los van).
  10. In tegenstelling tot ruinen, zullen merries je niet zo snel helemaal af gaan lebberen als ze je begroeten (daar moet wel bij gezegd worden dat dit te maken kan hebben met het feit dat ze het te druk hebben met het chagrijnig kijken en ze de spieren in hun hoofd op dat moment ook nog moeten gebruiken om hun oren in hun nek te leggen).
  11. Van horen zeggen hebben we begrepen dat merries in beide richtingen verticaal kunnen gaan. Dat is een sterk staaltje balans en atleticisme!
  12. Merries zijn er een ster in om de ruinen op stal onder de duim te houden. Als je een ruin zou aanstellen als toezichthouder, kan je erop rekenen dat het een puinhoop wordt op stal!
  13. Als we een euro zouden ontvangen voor iedere keer dat we een ruiter hebben horen zeggen : ‘Als een merrie je eenmaal mag, gaat ze voor je door het vuur’, zouden we nu heel rijk zijn!
  14. Merries bijten niet voor hun vermaak in de knopen van je regenbestendige houtje touwtje jas, om ze vervolgens aan het elastiek terug te laten schieten. Hiermee geven ze aan dat ze hun persoonlijke ruimte zeer op prijs stellen en door dit te doen verzoeken ze jou vriendelijk om daar rekening mee te houden.
  15. Ruinen staan er wel voor open om geknuffeld te worden, maar merries laten je werken in ruil voor wat genegenheid. Je kan het vergelijken met het verschil tussen een hond en een kat. Ruinen zijn allemansvrienden, terwijl merries kieskeurig zijn. Wat ze daarmee bereiken is dat hun geliefde eigenaren zich heel bevoorrecht voelen!

Bron van deze stellingen: Horse & Hound

CPL is geen mok

CPL is de afkorting voor Chronisch Progressief Lymfoedeem, een aandoening die met name bij koudbloeden voorkomt en slecht te genezen is. CPL werd tot voor kort niet erkend en vaak abusievelijk bestempeld als een vorm van mok.  

Professor Marianne Sloet van de Faculteit Diergeneeskunde in Utrecht legt uit: “Mok is geen ziekte op zich, maar een verzamelnaam voor allerlei huidaandoeningen die aan de onderbenen van paarden voorkomen. De meeste vormen van mok zijn goed te behandelen, maar helaas is voor paarden met CPL (nog) geen genezing mogelijk.” CPL wordt mede veroorzaakt door slecht functionerende lymfevaten in de onderhuid. De exacte oorzaak hiervan is nog niet bekend. Bij paarden met CPL is sprake van te weinige elastine en/of afwijkend elastine in de huid, het onderhuidse weefsel en rond de lymfevaten, waardoor vocht niet goed wordt afgevoerd. Als onderhuids vocht (oedeem) langdurig in de onderbenen blijft, treden er cellen uit de vaten die langzaam weefsel vormen, waardoor het been dik blijft. 

Mok is een huidontsteking van de kootholte en kan zich in verschillende vormen uiten. De huid kan pijnlijk en rood worden en bij verergering raken ook de diepere huidlagen ontstoken. Dan kan de huid verdikken en gaan plooien. Alle vormen van mok kunnen zich ook hoger op het been voordoen, in dergelijke gevallen spreekt men ook wel van ‘rasp’.

Meer weten over CPL en mok, hoe het ontstaat en wat je eraan kunt doen?
Ga dan 7 februari naar de lezing van Praktijk Paard en Hond

Tip van de Paarden Oppas Service: lezing over CPL

Verwelkom brandnetels!

De Paarden Oppas Service adviseert: brandnetels als supplementWist je dat brandnetels heel gezond zijn voor mensen? Deze planten hebben een zuiverende werking: ze werken ontgiftend en bloedzuiverend. Het drinken van brandnetelthee is een goed middel om je lichaam te reinigen van schadelijke stoffen. Mensen die last hebben van acné kunnen baat hebben bij het drinken van brandnetelthee.

Ook voor paarden is de brandnetel een heel gezonde aanvulling op zijn rantsoen. De plant bevat heel veel vitaminen en mineralen: zink, ijzer, mangaan, calcium, magnesium, natrium, kalium en vitamine A. B5 en B12, C, D en K. Het reinigt de darmen en het bloed, stimuleert de spijsvertering en de urinewegen. Heel goed dus voor paarden die last hebben van blaasgruis!

Dus geef je paard af en toe wat brandnetels! Pluk ze (wij raden het gebruik van werkhandschoenen aan!) en laat ze een dag of twee drogen in de zon voordat je ze aan je paard voorzet, zodat de prik eraf is. Je kunt gedroogde brandnetel ook kopen als supplement, maar wij vinden het leuk om het zelf uit de natuur te halen. Let wel op dat je de brandnetels plukt op een plek waar geen pesticiden gebruikt worden.
De natuur weet wat goed voor ze is, daarom vinden de meeste paarden gedroogde brandnetel ook echt lekker. Zeker als je paard herstellende is na een ziekte, of als hij een wat lagere weerstand heeft, is dit een zeer welkom versterkend middel.

Net zoals de brandnetelthee bij mensen met acné verlichting kan brengen, kan de brandnetel ook bij paarden met huidproblemen verlichting brengen!

Het is leuk om te kijken hoe de paarden reageren op de gedroogde brandnetels. Vaak is het nieuw voor ze en vinden ze het reuze interessant! Brandnetels bevatten histamine en er zijn paarden die daar niet zo goed tegen kunnen, dus hou de eerste paar keer even in de gaten of het goed valt! Als hij niet tegen histamine kan, zal je al snel bultjes zien verschijnen op zijn huid. Heeft jouw paard die reactie niet? Dan kan je hem rustig wel vaker een paar gedroogde brandnetels geven!

Heb jij jouw paard weleens brandnetels voorgeschoteld?