juli 2015 - Paarden Oppas Service

Bescherm je paard met een veiligheidshalster

28 juli 2015/in Paardenverzorging /door Sandra Oprel

WAARSCHUWING – graag delen!

Paard raakt verstrikt in halster

Mocht jouw paard hoefijzers hebben en je besluit hem met halster aan in de wei te laten, weet dan dat dit kan gebeuren (zie foto). Dit paard krabde zijn kin met zijn achterbeen en bleef met zijn ijzer achter het halster haken. Hij verloor zijn evenwicht en viel tegen de stroomdraad. Gelukkig niet veel lichamelijke schade, maar natuurlijk wel een trauma door de schik. Zet je paard liever zonder halster in de wei (en de stal!), maar mocht je om de één of andere reden toch het halster om willen laten, zorg dan dat je een halster hebt zoals dat in de tweede foto!

Veiligheidshalster

Dit halster heeft 2 standen: je maakt het klipje naar boven vast als je paard op de wei gaat – dan kan het klittenband losschieten als het paard verstrikt zou raken. Als je het naar beneden vastmaakt, dan kan het paard het zelf niet loskrijgen (bijv. voor als je aan het poetsen bent).

Dit geldt trouwens niet alleen voor halsters! Paarden die last hebben van zomerexceem krijgen soms dekens met ijzeren gespen om de buik en achterhand. Tijdens het rollen (of over een draad springen!) kunnen deze paarden ook met hun ijzers vast komen te zitten in de gespen. Een goed alternatief zijn dekens met klittenband of met elastieke banden met een plastic sluiting. Het gevaar van vast komen te zitten is hierdoor aanzienlijk verkleind, en als ze al vast komen te zitten, breken de banden of schieten ze los.

Ik ga op vakantie en laat thuis…

26 juli 2015/in Paardenhouder, Paardenverzorger /door Sandra Oprel

De paarden worden met liefde verzorgd

Dit artikel werd gepubliceerd in BIT Magazine

Aangezien je paard niet in je koffer past en paardenmensen toch graag op vakantie gaan, zijn creatieve oplossingen noodzakelijk. Ga je op reis en wil je jouw paard niet uit zijn vertrouwde omgeving halen? De Paarden Oppas Service regelt een verzorger die tijdens jouw vakantie op je paarden, huis en eventuele andere dieren past.

“Wij maken sinds 2011 gebruik van de Paarden Oppas Service”, vertelt Loes Engels. Zij en haar man Richard hebben vier paarden, een hond, twee katten en wat kippen, die uiteraard hun verzorging nodig hebben als ze van huis gaan. “Een kennis tipte ons over de Paarden Oppas Service en we zijn gaan googelen, om ons vervolgens aan te melden.”
Na het intakegesprek gaat de hele procedure van start. “Het leek wel een datingbureau”, lacht Loes. “Maar dat is ook belangrijk. De oppassers moeten passen bij onze wensen, ze moeten onze dieren goed kunnen verzorgen.”
Loes en haar man kozen voor een ouder echtpaar. “We maakten kennis met Hans en Evelien uit Zwolle. Dat was zeer geslaagd! Bang voor gevaarlijke mensen hoef je niet te zijn. Als een verzorger zich aanmeldt wordt hij door de service ook echt gescreend. Het is niet zo dat er wordt gezegd ‘oh gezellig, kom maar bij de club’: de organisatie neemt haar taak wel echt serieus. Er vindt een uitgebreid intakegesprek plaats op het kantoor van de Paarden Oppas Service, en er worden verschillende hippische referenties nagetrokken.”
Loes en Richard zijn toen eerst op proefvakantie gegaan. “We gingen een lang weekend weg, dat waren we toch al van plan. Hans en Evelien hebben toen drie dagen opgepast. Ik maakte een voerschema voor de paarden, een verzorgingsschema en een schema over het huis.”
De match beviel. “Ze zijn echt heel erg secuur, maar dat moet natuurlijk ook. Ze moeten omgaan met de paarden zoals ik het ook altijd doe. Er komt regelmatig een meisje om op één van mijn paarden te rijden, zo ook als ik op vakantie ben. Ze geeft hem automatisch na het rijden wat muesli, als beloning. Maar dat had ik Hans vergeten te vertellen, ik had alleen gezegd dat ze zou komen rijden. Na het rijden pakte ze de muesli en Hans zei verschrikt: ‘Oh, wat ga jij doen? Dat heeft Loes niet opgeschreven!’. Hans ging er vanuit dat als Timbo dat zou mogen, ik het wel had opgeschreven, maar ik had er niet meer aan gedacht. Zoiets geeft wel aan hoe precies Hans is.”
Loes en haar man gaan nu zo’n drie keer per jaar op vakantie. “We gaan meestal rond de Kerst een week, of twee weken, maar we zijn ook een keer een maand naar Australië geweest. Ik bel Hans dan toch wel één keer per week op, om te vragen hoe het gaat. Al weet ik dat het goed gaat, want als er iets is belt hij op. Geen nieuws is dus goed nieuws.”

Er wordt secuur omgegaan met de paarden en hun leefomgeving

Een pensionstal of familie of vrienden in huis is voor veel mensen een stuk vanzelfsprekender, maar voor Loes en Richard was het alleen maar lastig. “Met een pensionstal laten we het huis toch alleen achter. Nu brandt er ’s avonds gewoon licht, wat fijn is, want we wonen toch best wel buitenaf. En dan hadden we nog iets moeten zoeken voor de honden, kippen en katten. Familie en vrienden hebben niet altijd verstand van paarden en ze werken vaak als wij op vakantie gaan.”
Het oppasechtpaar ontvangt een vergoeding voor hun diensten. “Ze krijgen een reiskostenvergoeding en een vergoeding voor de werkzaamheden, ze mesten namelijk de stallen uit, doen de paarden binnen en buiten en geven ze te eten. Daar krijgen ze dan 25 tot 35 euro per dag voor. Als je wilt, kun je ook een verzorger krijgen die kan rijden, maar dat heb ik liever niet. Het geld houdt ons niet tegen, dat is het voor ons waard, omdat mijn paarden veilig zijn en goed verzorgd worden. Ik kan gelukkig met een gerust hart weggaan, anders heb ik ook niks aan mijn vakantie.”
Loes weet inmiddels dat ze altijd op Hans en Evelien kan rekenen. “We hebben afgesproken dat ze de dierenarts moeten bellen bij twijfel, maar ik weet dat ze mij toch eerst zullen bellen. Ik zeg altijd tegen hem dat je beter een keer te veel kunt bellen dan te weinig. Gelukkig heeft hij mij of de veearts tot nu toe nog nooit hoeven bellen.”
Als Loes en Richard thuiskomen van vakantie is het huis nog net zo als toen ze het achterlieten. “Soms denk ik ‘is hier wel iemand geweest?’, zo netjes ziet het eruit. Ze nemen ook hun eigen boodschappen mee en alleen als ik zeg dat ze iets echt op mogen maken doen ze dat.”
Als je een oppasser zoekt heb je natuurlijk zelf inspraak in wie er komt. “De Paarden Oppas Service kwam met dit echtpaar en ik heb nooit een ander gezien. Maar stel dat het niet klikt, dan komen ze gewoon met een ander. De Paarden Oppas Service vraagt ook feedback. Sandra belt na afloop op om te vragen hoe het allemaal ging, ze wil echt op de hoogte blijven.”
De oppassers slapen in het bed van Loes en Richard, maar dat vindt ze helemaal geen raar idee. “Het maakt me niet veel uit. Het is voor mij het belangrijkste dat ze de dieren goed verzorgen. Het zou me wel uitmaken als ze er hier een bende van maken. Maar dat doen ze dus niet, want ook daar wordt toezicht op gehouden door de Paarden Oppas Service, door middel van die strenge screening vooraf en evaluaties na iedere oppasopdracht.”

Verzorger Hans:
“Mijn vrouw Evelien en ik passen al zo’n drie à vier jaar op. Inmiddels hebben we vier verschillende adressen waar we vorig jaar in totaal 70 dagen waren. Ons hele leven hebben we paarden gehad, maar we wonen nu in een appartement. Het fijne aan het oppassen is dat het een begin en een einde heeft, je hebt de dieren niet 365 dagen per jaar. Het is gewoon erg leuk werk, mijn vrouw heeft er ook plezier in. Als we gaan oppassen nemen we de hond mee: het is zielig om hem in het pension te stoppen. Voor de hond van Loes komt dat goed uit, want ze zijn echt dikke maatjes.
In een tijdschrift zagen we de advertentie van de Paarden Oppas Service. Mijn vrouw en ik besloten te bellen. We werden uitgenodigd en kregen een uitvoerig sollicitatiegesprek. Er werd naar referenties gevraagd en ze wilden een verklaring van goed gedrag. Begrijpelijk: je bent wel verantwoordelijk voor andermans dieren. De eigenaar en de Service moeten er vanuit kunnen gaan dat alles goed is.
De eerste keer dat we op gaan passen is altijd spannend. Als eerste ga ik natuurlijk naar de paarden kijken. Ik weet nog heel goed dat ik voor het eerst bij iemand kwam en ik meteen zei ‘dat paard is kreupel’. ‘Nee hoor’, zei de eigenaar. Ik dacht nog ‘Wat moet ze wel niet denken dat ik zoiets meteen zeg?’. Tot ze een paar minuten later naar me toe kwam en zei ‘Je hebt gelijk hoor, hij is inderdaad kreupel’. Ik kan goed zien of een paard gezond is.
Als we gaan oppassen wil ik altijd een voerschema en de gegevens van de veearts en monteur voor als bijvoorbeeld de stroom uitvalt. Ik wil ervoor zorgen dat als Loes in de auto stapt, ze vakantie heeft.
Mijn vrouw en ik mesten samen de stallen uit. Zelf gaan we uiteraard ook gewoon op vakantie, dat geven we dan aan bij de organisatie zodat de paardenhouders er rekening mee kunnen houden.”

Liefde voor je werk

De Paarden Oppas Service
De Paarden Oppas Service, onder leiding van Sandra Oprel, is actief sinds 2008. Wanneer je op vakantie gaat, zorgt de organisatie voor een professionele paardenverzorger die vanuit jouw huis woont de zorg voor de paarden en eventuele andere huisdieren op zich neemt. De verzorgers, dat kan één persoon zijn of een stel, hebben de opleiding Paardenhouderij of Dierhouderij gedaan, of hebben zelf jarenlang paarden gehad. De Paarden Oppas Service heeft een groot bestand met verzorgers, die verspreid wonen over het hele land. Zo is er altijd dekking. Ook in Duitsland en België heeft de Paarden Oppas Service verzorgers.

Wanneer je je inschrijft gaan ze op zoek naar een verzorger die volgens hen het beste bij je past. Als de verzorger de opdracht aanneemt, wordt hij of zij schriftelijk aan je voorgesteld. Als het profiel je aanspreekt, regelt de organisatie een kennismakingsgesprek bij jou thuis. Dan kan je ook meteen zien hoe die persoon met de paarden en honden is.

Dit artikel werd gepubliceerd in BIT Magazine.

Doe mij maar een Schwarzwälder!

19 juli 2015/in De Paarden Oppas Service onderzoekt... /door Sandra Oprel

Hou jij ook zo van Schwarzwälder Kirsch Torte? Ik ook, maar daar wilde ik het nu niet over hebben.

Jarenlang reed ik langs een mysterieus paard, iedere keer als ik op weg was naar een vriendin in Soest. Iedere keer weer bewonderde ik dit paard, vanwege zijn bijzondere kleurschakering en zijn prachtige manen. Donkerbruin was hij, met witte manen. Nooit ben ik gestopt om te vragen wat voor ras het was, maar later kwam ik in contact met een andere paardenhouder die er net zo één had, en leerde ik dat het ging om de Schwarzwälder Fuchs! Een stoere naam voor een stoer paard. Een koudbloed uit het Zwarte Woud in Duitsland, met een heel vriendelijk karakter. Tot de voorvaderen van de Schwarzwälder behoren vooral lichte Ardenner paarden en vermoedelijk ook de Norikers en Belgische trekpaarden. Deze rassen werden gebruikt om het ras groter en robuuster te maken. Ook Frans en Spaans bloed was van invloed op de Schwarzwälder Fuchs. Zelfs Arabische en Kroatische paarden hebben de oorsprong van dit paard beïnvloed! Het is een sterk paard: van oorsprong werd hij ingezet in de bos- en landbouw. Als je nu het geluk hebt er één in actie te zien, dan zal dat voornamelijk aangespannen zijn of onder het zadel.

Modim, een hengst van Marja de Bruijn

is een gezond ras en deze paarden kunnen behoorlijk oud worden. Omdat een goed fokbeleid ontbrak, waren ze in de jaren 70 toch bijna uitgestorven: er liepen nog maar 4 goedgekeurde hengsten rond! Dankzij een goed fokbeleid zijn er heden ten dage ruim 75 goedgekeurde dekhengsten (boek 1) en 150 merries in Nederland.

Marja de Bruijn, oprichter van de Schwarzwälder Fuchs Vereniging vertelt:
Ik gaf paardrijles en ontdekte dat mijn Haflingers te licht waren voor het gewicht van de ruiters en ging op zoek naar een ander ras. Ik vind dat de KWPN-er teveel PK’s heeft voor de recreatie ruiter. Toen zag ik een foto van een Schwarzwälder Fuchs. En mijn hart smolt. Ik was verkocht. Mijn zoek tocht naar een SF duurde bijna 3 jaar. Ze waren niet te vinden en heel duur. In 2007 kon ik mijn eerste SF kopen. Nu heb ik er 15. Van de 3 ongeboren veulens die ik verwacht, heb ik er nu 2 verkocht. Dat is natuurlijk uniek! Mijn grootste hobby is mens en paard bij elkaar brengen.

In Nederland lopen er ongeveer 100 Fuchsen rond. In Duitsland ongeveer 30 goedgekeurde hengsten en 600 fokmerries. Alles bij elkaar natuurlijk nog steeds een klein aantal. Gelukkig zijn ze wel voor uitsterven behoed. Zelf ken ik heel wat mensen die Schwarzwälder Fuchsen hebben. Ik ben namelijk verantwoordelijk voor ongeveer 70 Schwarzwälder Fuchsen in Nederland. Zij zijn door bemiddeling of door mijn fokken in Nederland terecht gekomen. Het is fantastisch als je iemand kan helpen die al lang zoekt en dan via mij een SF kan kopen. Je hebt dan een maatje voor het leven! Klanten kunnen bij mij ook altijd terecht voor vragen of hulp: ik zal ze altijd helpen als ik dat kan.

Ze zijn oorspronkelijk gefokt in 1514 door een klooster in St. Märgen. Ze bestaan dus al heel lang, alleen waren ze nooit zo bekend. Er is tijdens de gehele fok goed op karakter en exterieur gelet. En dat merk je heden ten dage nog steeds. De Fuchs wordt ook gebruikt om het oude type terug te fokken in de rijpaard types gefokte Haflinger.

In Nederland is er geen SF stamboek. Als oprichter van de Schwarzwalder Fuchs Vereniging Nederland ben ik er lang mee bezig geweest om daar verandering in te brengen, maar de PVE (Product voor Vee en Vlees) wilde geen medewerking verlenen, omdat er te weinig goedgekeurde hengsten zijn in Nederland. Daar kun je ook bijna niet aankomen, want: of een goedgekeurde hengst is van de Duitse Staat of in privé bezit. En bijna onmogelijk om te kopen.
Daarom heb ik contact gezocht met het stamboek van Niedersachsen. Deze hebben hun medewerking gegeven. Nu kan elke Nederlander die in het bezit is van een SF zich registreren als bezitter van zijn of haar SF. Dat was voorheen onmogelijk. 24 juli 2015 is er bij mij weer een veulenkeuring en stamboekopname. Het voltallige bestuur uit Niedersachsen zal dan weer aanwezig zijn.

De Schwarzwälder Fuchsen zijn een geschenk voor de mensheid: ze zijn heel mensvriendelijk, van veulen af aan. Koel in hun hoofd en met werklust. Je moet ze echt zelf een keer ontmoeten! Ik heb hele bijzondere dingen meegemaakt met mijn Fuchsen, bijvoorbeeld die keer dat een merrie een veulen moest krijgen. Ik wilde de merrie op stal zetten in verband met het slechte weer. Ze wilde niet met me mee naar stal. Toen ik wegliep, hinnikte ze naar me. Toen ik terugliep ging ze liggen. Ik ben erbij gaan zitten. Inmiddels was het onweer losgebarsten en regende het dat het goot. Daar, midden op de wei, met haar hoofd in mijn schoot,met onweer en bliksem, kreeg ze haar veulen. Een prachtige ervaring. Wat een vertrouwen!

Een andere keer was ik heel verdrietig en ik zat in de wei. Mijn lievelingsmerrie kwam bij me staan. Haar hoofd over mijn heen. De kudde wilde ook bij mij zijn, maar ik had even rust nodig. Mijn merrie stond over me heen gebogen en jaagde alle andere paarden bij me weg. Ze waakte over me alsof ik haar veulen was. Zij gaf mij de kans om even in mezelf lekker verdrietig zijn. Was een bijzondere ervaring!

Het ras is voor iedereen geschikt die liefde heeft voor paarden en de samenwerking opzoekt met paarden. Dat ze koel in hun hoofd zijn wil niet zeggen dat ze alles klakkeloos doen. Je moet hun vertrouwen winnen en dan gaan ze voor je door het vuur. Het is een ras wat zich aan je hecht. Trouw en vertrouwd. Makkelijk te beleren en altijd goudeerlijk. Door hun stabiele karakter en hun bouw kun je alles met ze. Ze zullen geen Jumping Amsterdam kunnen, maar springen zeker. Ook in de dressuur kun je er veel mee. Het ligt vooral aan de juryleden: hoe zij tegen koudbloeden aankijken. Je kan nu eenmaal geen poedel met een herder vergelijken, maar het zijn wel allebei honden. Voor de koets zijn ze goud! Dat doen ze graag en dat kunnen ze ook goed. Het is een wendbaar paardje met werklust. Wil je er meer over weten en eens komen kijken naar mijn paarden? Eind januari krijg ik er nog 2 goedgekeurde hengsten bij, wat het aantal paarden in mijn kudde brengt op 17! Zie SFsn.nl.

Een prachtige Fuchs!

Ik interviewde ook Lotte Kuijper Bovenschen, secretaresse van de Schwarzwälder Fuchs Vereniging:
Hoe heb je de SF ontdekt/hoe of waar heb je voor het eerst over dit ras gehoord/gelezen?
In 2010 zag ik op het internet de site van de Schwarzwälder Fuchs Stoeterij en daar ben ik eens gaan kijken. In 2011 kochten we 3 merries waarvan er 2 drachtig waren, nu hebben we 3 merries en 1 hengst van bijna 3.

De SF wordt weleens vergeleken met de Oostenrijkse Haflinger. De SF is groter en hij heeft meer kap (zijn hals is ronder). Kan je andere verschillen noemen, qua uiterlijk en/of karakter?
De kleur is anders: donkerder. De SF is groter en imposanter.
Qua karakter komt de SF overeen met het oude type van de Haflinger.

Wordt de SF weleens gekruist met de Haflinger?
Ja, door sommige mensen, zeker die vinden dat de Haflinger te luxe en te licht qua kleur is geworden. De Schwarzwälder Fuchs wordt nog donkerder naarmate hij ouder wordt.

Wat vind je zo bijzonder aan dit ras, en waarom past het zo goed bij jou?
Ze zijn mensgericht maar ook werklustig. Ze kroelen graag en gaan graag met je mee op pad. Het feit dat ze over het algemeen erg koel in het hoofd zijn vind ik erg prettig.

Is het een ras wat voor iedereen geschikt is?
Het is een leuk familie paard, er zijn wel Schwarzwälders die wat hoger in de sport kunnen komen, maar dat zijn de uitzonderingen. Ze hebben de bouw niet om op hoog niveau mee te lopen in de sport. Maar het is juist erg leuk om een wat exclusiever dier te bezitten!
Al worden de paarden momenteel wel steeds luxer gefokt, dus in de toekomst wellicht ook op het hogere niveau in de sport te bewonderen. De Schwarzwälder Fuchs is een echt allround paard: je kan hem inzetten in de dressuur, springen, aangespannen rijden en onder het zadel.

Heb je nog andere informatie die je wilt delen over de SF?

Schwarzwälder Fuchs van Karla van Weerden

Als Schwarzwälder Fuchs Vereniging in Nederland streven we naar een raszuiver dier! Wij vind het van belang dat er enkel met goedgekeurde hengsten en merries gefokt wordt.
Zo blijft het een exclusief ras wat een lust voor het oog is, maar ook vele harten sneller laat kloppen. Als vereniging werken we nauw samen met de Duitse stamboeken. Wij hopen als vereniging dan ook dat we binnen nu en 5 jaar in Nederland een stamboek hebben.
Het mooiste is natuurlijk dat wij straks een echt Nederlands stamboek hebben. Daarom is de vereniging ook nog altijd op zoek naar mensen die een Fuchs bezitten en hun Fuchs bij ons willen aanmelden. Hoe groter de aantallen hoe meer kans we maken om te voldoen aan de wettelijk gestelde eisen. Daarnaast is het belangrijk dat de 6 goedgekeurde bloedlijnen ook mooi verdeeld zijn. Wij zien dat er 1 lijn echt dik vertegenwoordigd is in Nederland en we zouden het mooi vinden als daar wat spreiding in komt. Op de website SFvn.nl kan men terecht voor informatie en data waarop er Schwarzwälder dagen zijn.

Tellington Touch massage

11 juli 2015/in Paardenverzorging /door Sandra Oprel

Néé, ik wil geen hoofdstel om!

Sommige paarden vinden het eng om aan hun hoofd aangeraakt te worden. Deze paarden protesteren vaak bij het omdoen van het hoofdstel. Bedenk dat hier een traumatische ervaring aan ten grondslag kan liggen: misschien is er een keer een bit tegen zijn tanden geslagen, of de oorzaak kan liggen in pijn aan zijn gebit. Het kan ook zijn dat een paard aanraking aan het hoofd probeert te vermijden omdat hij ooit geslagen is. Massage wil dan wel eens helpen. Linda Tellington ontwikkelde de Tellington-touch equine awareness methode. Deze gaat uit van kleine, cirkelende bewegingen rondom de paardenmond. De massage begint aan de buitenzijde van het gezicht, gaat dan via de neusgaten en de lippen geleidelijk over naar de binnenzijde van de lippen en het tandvlees. De rustige, cirkelende bewegingen zijn erop gericht om het paard meer vertrouwen te geven. Zij kunnen problemen veroorzaakt door onnadenkend berijden of een ruwe behandeling wegnemen.

Laat in ieder geval het gebit van je paard minstens twee keer per jaar verzorgen, om ongemakken te voorkomen of te behandelen voor het erger wordt.

Als je moeite hebt met het omdoen van het hoofdstel, masseer dan ook eens de oren van je paard. Je wrijft het oor dan stevig, vanaf de basis tot aan de punt. Dit werkt ontspannend voor je paard. Als hij weigert zijn mond open te doen voor het bit, doe je je rechterhand onder het hoofd door en dan hou je daarmee zijn hoofd bij je, terwijl je het hoofdstel met dezelfde hand naar boven schuift en je met je linkerhand het bit aanbiedt, samen met een stukje appel.

Vliegenspray maak je zelf!

4 juli 2015/in Paardenverzorging /door Sandra Oprel

Weg met die (steek)vliegen!
Hoe zorg jij dat je paard minder last heeft van vliegen? Probeer dit eens: koop een potje/zakje kruidnagels. Kook de kruidnagels in 1,5 liter water tot er een donkere vloeistof ontstaat. Zeef dit en laat het afkoelen. Vul vervolgens een sprayfles voor de helft met deze vloeistof en vul het aan met natuurazijn (kan je gewoon in de supermarkt kopen!). Spray dit op je paard en kijk maar eens of hij minder last heeft van vliegen! Dit goedje heeft zichzelf al bewezen en kost niet veel! Aanrader! Eventueel kan je nog 5 druppels eucalyptus, teatree- en citroengrasolie toevoegen…het ruikt nog lekker ook!

Kruidnagel

De kruidnagel kan vlekken geven, maar die zijn tijdelijk. Azijn wordt juist gebruikt als vlekkenverwijderaar en het kan geen kwaad: dit wordt vaker toegepast op paarden. Je houdt er niet alleen de vliegen mee op afstand, maar je kan er ook de witte staart van je paard echt mooi wit mee krijgen door hem te eerst te wassen met groene zeep, daarna met Biotex en dan uitspoelen met koud water en een beetje azijn!

Je kunt het beste natuurazijn zonder kleurstoffen gebruiken. Geeft geen vlekken – ook niet op witte paarden/schimmels. We hebben het getest! Deze paarden hebben trouwens over het algemeen al minder last van vliegen: onderzoek heeft uitgewezen dat van de 100 steekvliegen er 90 naar paarden met een zwarte of bruine vacht gaan, 7 naar een lichte vacht en 3 naar een bonte/gestreepte vacht (vandaar de zebra-vliegendekens).

Dazen hebben geen reukorgaan, maar andere (steek)vliegen wel – je paard zal je dankbaar zijn als je hem hiermee behandelt!

Is je paard heel gevoelig voor alles wat anders is, dan probeer je het eerst uit op een klein stukje (is sowieso aan te raden bij ieder nieuw product, ook dat wat je bij de ruitersportzaak koopt!). Het ene paard is gevoeliger dan de ander – net als bij mensen: ik kan bijvoorbeeld geen parfum in mijn hals spuiten: daar reageert mijn huid slecht op. Bij haarverfproducten voor mensen staat ook altijd dat je het eerst moet testen op een klein stukje, om te zien hoe haar en huid reageert. Dus wil je voorzichtig zijn, dan pas je de anti-vliegenspray eerst toe op een specifiek stukje! Wellicht overbodig, maar: spuit niet in de buurt van de ogen, want je wilt niet dat je paard branderige ogen krijgt. Gebruik bij zijn hoofd het liefst een spons om dit weermiddel aan te brengen. Sommige paarden zijn sowieso bang van een sprayfles: gebruik dan liever een spons over het hele lichaam.